حتما داستان آن راننده ای را شنیده اید که در بزرگراه و بر خلاف جهت مجاز با سرعت تمام می راند و در همین حال به رادیو پیام و گوینده آن گوش می داد که می گفت: شنوندگان عزیز ! دیوانه ای با سرعت و بر خلاف جهت در اتوبان در حال رانندگی است. مرد هم که نگاهی به روبرو انداخته بود و تعداد زیادی ماشین را می دید که با سرعت به او نزدیک می شوند با خود می گفت : ای بابا ! دیوانه ها یکی دو تا هم نیستند که ..... حالا حکایت ماست و وزرای دولت احمدی نژاد و فضلای هوادار حاکمیت که هر روز به نوبت انگشت اتهام براندازی را به سویی نشانه می گیرند. در سیاهه انبوه براندازان کشف شده از سوی آقایان تا امروز می توان نامهای بسیاری را دید. دانشجویان و فعالان منتقد دانشجویی، زنان و فعالان کمپین یک میلیون امضا، کارگران و به ویژه سندیکای شرکت واحد، معلمان و کانون صنفی، پوشندگان مانتوهای رنگی!! و صاحبان موهای سیخ سیخ، هویت طلبان ترک و کرد و... همه نامشان در لیست تهیه شده توسط وزرای اطلاعات و ارشاد و فرمانده نیروی انتظامی و دیگران ثبت شده است. (آقایان آنقدر دامنه نظم آهنین مطلوب خود را گسترش داده اند که حتی پوشیدن شلوارک در محوطه خوابگاه را هم عملی اعتراض آمیز و بر هم زننده وضع موجود تلقی می کنند!) امروز اگر پای گفتگوی مسوولین بنشینید در می یابید که آنها دانشگاهها، خوابگاهها، مدارس، کارخانه ها و حتی آرایشگاهها را پایگاه آمریکا می دانند. آقایان شبها کابوس مردانی با عینک دودی و بارانی را می بینند که مخفیانه چمدانهای پر از دلار را به سر تیمهای معترضین می دهند!! اما این مسوولین که خسته و ناتوان از پاسخگویی به مطالبات انباشته شده مردمی هستند تاکنون از خود نپرسیده اند که برابر با تصویری که آنها ترسیم کرده اند این چگونه حکومتی است که این همه اقشار مختلف در راستای براندازی آن تلاش می کنند. این آقایان که تهمت زدن را بهترین راه افزایش هزینه اعتراضات و در نتیجه خاموش کردن صدای مردم می دانند آیا یک لحظه به این اندیشیده اند که شاید خود آنها هستند که ارزشهای واقعی جامعه را هدف گرفته اند و می خواهند ارزشهای خودساخته را جایگزین آن کنند. آقایان! به نظر می رسد که این شما هستید که بر خلاف جریان خواست عمومی مردم شنا می کنید و تیشه برداشته اید و با همه توان به ریشه ارزشهای برآمده از انقلاب بهمن 57 می زنید. انقلابی که در ان آزادی و عدالت در صدر خواسته های مردمی بود که پیشاپیش آنها دانشجویان، معلمان، کارگران و زنان ایستاده بودند. بهتر است پیش از سرکوب لختی درنگ کنید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر