چرخش به راست ليبرال ها درکنگره رهبری و تجديد قوا براي كسب قدرت در اتاوا
saeed Soltanpour_Toronto
نقش اقلتهاي قومي و رنگين پوستها در حزب ليبرال
ليبرال ها تصوير خود را به عنوان نماينده همه كانادا از اقليتها تا فرانسوي زبانان ، جا انداخته اند .
نكته اي كه قابل توجه است ، همچنان تمامي رنگين پوستان و اقليتها ي قومي و زنان تقريبا نقش عمده اي در حزب ليبرال ندارند. جاستين ترود ( فرزند پير ترودو ) بدرستي اشاره كرد كه زنان در پارلمان افغا نستان بيشتراز پارلمان كاناداست . هيچ كدام از كانديداها رنگين پوست نيست در حالي كه جامعه اكثريتش با اين گرو ه است. البته د رمورد كابينه هم اكثريت با مردان غير رنگين پوست هست. يعني اگر رنگين پوستي بهترين سياستمدار ليبرال كانادا هم باشد ، در حال حاضر امكان انتخاب شدن به رهبري حزب را با اين سيستم برا ي وي نشدني است . يعني تا پيدا كردن بخشي از قدرت واقعي اقليتها ،حداقل دو دهه كار سياسي و مشاركت جد ي با برنامه ريزي لازم است.
مهاجران عمدتا از كشورهائي به كانا دا مهاجرت مي كنند كه سياست در ان مانند كانادا نهادينه شنده است ،مخالفت با هيوت حاكمه مي تواند عواقب داشته باشد ، لذا بطور اتوماتيك از حزب حاكم حمايت مي كنند.. زيرا تا كنون انتاريو ،پايگاه ليبرالها بود ه است و 106 كرسي ان نقش تعين كننده در پارلمان و رهبري كشور دارد. محافظه كاران در حدود 39 كرسي انرا در اختيار دارند كه همه در مناطقي است كه اكثريت با سفيد پوستان هست ، از انجا كه انتاريو و محدوده تو رنتوري بزرگ (جي.تي.اي) ا زمهاجران تشكيل شده است ، و با توجه به اينكه ليبرال ها در مورد مهاجرت گشاده دستي به خرج داده اند و عمدتا بر عكس محافظه كارن سياست ضد مهاجرت ندارند . بالطبع اني مناطق پايگاه عمده ليبرال ها محسوب ميشود. يپروز شدن ليبرال ها در انتخابات مياندوره اي د رلندن - انتاريو كه محافظه كاران در انجا ارا بسيار كمي اوردند ، پيام خوبي براي محافظه كاران نيست . شانس پيروزي محافظه كاران د رانتاريو بخصوص با ياداوري دوران سياه ،مايك هريس معروف به “ انقلاب همگاني ”، در انتخابات بعدي
ليبرال ها تصوير خود را به عنوان نماينده همه كانادا از اقليتها تا فرانسوي زبانان ، جا انداخته اند .
نكته اي كه قابل توجه است ، همچنان تمامي رنگين پوستان و اقليتها ي قومي و زنان تقريبا نقش عمده اي در حزب ليبرال ندارند. جاستين ترود ( فرزند پير ترودو ) بدرستي اشاره كرد كه زنان در پارلمان افغا نستان بيشتراز پارلمان كاناداست . هيچ كدام از كانديداها رنگين پوست نيست در حالي كه جامعه اكثريتش با اين گرو ه است. البته د رمورد كابينه هم اكثريت با مردان غير رنگين پوست هست. يعني اگر رنگين پوستي بهترين سياستمدار ليبرال كانادا هم باشد ، در حال حاضر امكان انتخاب شدن به رهبري حزب را با اين سيستم برا ي وي نشدني است . يعني تا پيدا كردن بخشي از قدرت واقعي اقليتها ،حداقل دو دهه كار سياسي و مشاركت جد ي با برنامه ريزي لازم است.
مهاجران عمدتا از كشورهائي به كانا دا مهاجرت مي كنند كه سياست در ان مانند كانادا نهادينه شنده است ،مخالفت با هيوت حاكمه مي تواند عواقب داشته باشد ، لذا بطور اتوماتيك از حزب حاكم حمايت مي كنند.. زيرا تا كنون انتاريو ،پايگاه ليبرالها بود ه است و 106 كرسي ان نقش تعين كننده در پارلمان و رهبري كشور دارد. محافظه كاران در حدود 39 كرسي انرا در اختيار دارند كه همه در مناطقي است كه اكثريت با سفيد پوستان هست ، از انجا كه انتاريو و محدوده تو رنتوري بزرگ (جي.تي.اي) ا زمهاجران تشكيل شده است ، و با توجه به اينكه ليبرال ها در مورد مهاجرت گشاده دستي به خرج داده اند و عمدتا بر عكس محافظه كارن سياست ضد مهاجرت ندارند . بالطبع اني مناطق پايگاه عمده ليبرال ها محسوب ميشود. يپروز شدن ليبرال ها در انتخابات مياندوره اي د رلندن - انتاريو كه محافظه كاران در انجا ارا بسيار كمي اوردند ، پيام خوبي براي محافظه كاران نيست . شانس پيروزي محافظه كاران د رانتاريو بخصوص با ياداوري دوران سياه ،مايك هريس معروف به “ انقلاب همگاني ”، در انتخابات بعدي
نيست.
Full text
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر