رابطه جنسی روحانیت و یک یادداشت کوتاه برای اکبر اعلمی

این روزها اینترنت پر است از یک صحنه فیلم رابطه یک آخوند با یک زن که مربوط به چند وقت قبل است . حداقل در زمستان هست و معلوم نیست چرا حالا منتشرشده است .اکبر اعلمی نماینده تبریز هم مطلبی در این مورد سکس امام جماعت نوشته بود که منهم برآن چند کلمه ای نوشتم

مجموعه خاطرات؛

امام جماعت انقلابی
قصه از این قرار بود که "الاحقر ع" پیشنماز مسجد محله، با یک زن شوهردار(خانم جلسه ای و روضه خوان!) ارتباط نامشروع برقرار کرده بود
...پس از انقلاب وی فرمانده یکی از مناطق کمیته انقلاب اسلامی شد و با انتشار اطلاعیه هائی بنام فدائیان اسلام در روزنامه ها ،از جوانان برای اعزام به جبهه ثبت نام می کرد، اما نه تنها خودش جبهه را از نزدیک ندید بلکه برای پسر رشیدش هم معافیت از خدمت سربازی را گرفت تا مبادا آقا زاده ایشان مصداق "پسر كو ندارد نشان از پدر، تو بيگانه خوانش مخوانش پسر" شود!

یادداشت من
با سلام مطلب شما راخواندم
اشتباه بزرگ تاریخی که مردم ایران کردند این بودکه تصور کردیم هر کس لباس روحانیت ( آخوندی ) داشت با بقیه ما انسانها متفاوت هست .
اگر از روز اول روحانیت را هم مانند دیگر انسانها ( خودمان ) دیده بودیم که مثل بقیه ما غرایز دارند و قدرت طلب هم می توانند باشند آنوقت نه کار ما به تبعید در خارج رسیده بود و نه هزاران نفر در زندانها کشته شده بودند و نه روحانیت به چنین بی اعتباری در بین مردم ایران ( در کل ) رسیده بود .
اعتباری که در زمان شاه داشتند با شرایط فعلی که طبقه ممتاز جامعه شده است و بر همه اموال و انفاس مردم ایران چه مسلمان و چه غیر مسلمان نظارت دارند .
د رهر حال گفتن این داستانها اگر برای آگاهی رسانی باشد و نظر طرف مقابل هم پرسیده شود حتی اگر پاسخ ندهد ، قابل تقدیرهست والا آنرا در خط حذف رقبا ( حتی اگر مطلب هم صحیح باشد ) می دانم
در کانادا مطالب زیادی در موردسو استفاده جنسی کشیشان درهمین سالهای جاری در مطبو عات بوده است بنابر این روحانیت مسلمان هم نمی تواند ا زاین داستانها و سو استفاده از اعتماد دیگران مستثنی باشد .
روزنامه نگار -تورنتو
اعلمی: سلام
هدف من هم از نشر چنین خاطراتی این است که مردم گرفتار چنین توهمات و اشتباهاتی نشوند تا حداقل اعتبار آندسته از علما و روحانیونی که کم هم نیستند و لباس روحانیت برازنده تن آنهاست و در گفتار و عمل و پندار خود می توانند جزءالگوهای اجتماعی واقع شوند ،محفوظ و مصون بماند و در واقع هر شخصی اعم از معمّم و مکلّا نه بخاطر لباس و موقعیت و مقامی که داراست بلکه به اعتبار منش و شخصیت ذاتی خود از شان و منزلت اجتماعی لازم برخوردار شود.در این صورت دین و ایمان مردم نیز مستقل از اشخاص از هرگونه اتهام و گزندی مصون باقی خواهد ماند و دیگر کسی به خود اجازه نخواهد داد تا عملکرد اشخاص را به حساب دین منظور نماید.قهرا هرکس در کسوت روحانیت قرار می گیرد به اعتبار "حسنات الابرار ،سیئات المقربین" مسئولیت او در مقایسه با دیگران دو چندان می شود.

ارسال کننده سعید سلطا نپور, در تاریخ 06 آبان 1387 ساعت 01:38