مدتهاست که هروقت صحبت از فوتبال ایران می شود نام فردوسی پور و برنامه 90 هم بدنبال آن مطر ح می شود.محبوبیت فرودوسی پور به دلیل توانائی ها و دانش وی در مورد فوتبال ایران و جهان نیست .
البته شکی نیست که ایشان آگاهی خوبی در این زمنیه دارد و لی از آنجا که کسی در جمهوری اسلامی نمی تواند به اسب شاه ( ولی فقیه ) بگوید یابو واز فدراسیون فوتبال و یا مربیان باشگاه های اصلی کشور که سپاهی اطلاعاتی( نظامی ) هستند انتقاد کند ولی فردوسی پور توانسته این کار را تا حدودی انجام بدهد، در یک رسانه انحصار گرایانه ، برنامه پرمخاطبی را داشته باشد . لذا این پربییننده بودن را نمی توان تنها دلیل تبحر و یا صداقت فردوسی پور دانست .
متاسفانه از انجا که امکان برای همه مجریان شایسته مردم ایران در استفاده از امکانات صدا و سیمای دولتی نه تنها عادلانه نیست که فراهم نیست بنابراین فردوسی پور با کمی شهامت انتقاد ، مورد حمایت بسیاری از مردم قرارمی گیرد که تشنه این هستند که کسی جرئت کند سوالات انان را از مقامات بپرسد بدون اینکه محارب با خداو یا رسول و یا بچه محلهای رسول خدا و ... بشود.
فردوسی پور در اندازه های تلویزیون جمهوری اسلامی هست و تا اندازه های یک تلویزیون درست و حسابی و آزاد فاصله زیادی داردالبته امیدواریم که همین فردوسی پور هم کله نشود ولی بهتر است که کمی هم ادب داشته باشدو فرهنگ سازی کند .
فردوسی پور وقتی در حال مصاحبه کردن و یا صحبت کردن با مهمان برنامه هست یا چشمش جای دیگری هست و یا دنبال چیزی در کامپیوتر می گردد که بی احترامی کامل به شرکت کننده د رمصاحبه هست.
به عنوان یک روزنامه نگار و مجری برنامه تلویزیونی باید گفت ، .فرق نمی کند این فرد مهمان و یا مصاحبه شوندهد چه کسی هست ؟ یک مربی درجه اول جهانی یا یک توپ جمع کن و یا تماشاچی ، یک مجری منصف و عادل باید با همه با احترام یکسان بر خورده کرده وبرای آنان و شخصیت انان احترام قائل شود . باید به حرفهای آنان حتی اگر فکر می کند چرند و یا غیر واقعی باشد گوش کند واجازه بدهد که حرفشان را تمام کند ونظرات و یا دلایل و مدارک خود را در زمان خودش به بینندگان ارائه دهد. مجری خوب نباید مانند فردوسی پور. مدام حرف خودش را تکرار کند . باید سوال کرد و اطلاعات لازم را برای تصمیمی گیری درست به بیننده و یا خواننده و شنونده ، فراهم کرد . باید اجازه داد مردم ، قاضی باشند نه مجری .
یادداشتهای من از کانادا و کامیونیتی ایرانی کانادایی در زمینه های اجتماعی و سیاسی -
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر