سومین سالگرد اعتراض مدنی ما به تعطیلی بخش ویزای سفارت کانادا درتهران
3 three ears pain for Iranian parents , closure of Canada Visa Section in Tehran
سه سال از توطئه دولت دست راستی هارپر برای فشار به ایرانیان کانادا با بابستن بخش ویزای سفارت کانادا در ماه مه 2012 در تهران گذشت .
امروز در سومین سال توییتی برای جیسون کنی وزیر مهاجرت وقت کانادا زدم تا یاداوری کرده باشم که ما فراموش نمی کنیم. به همت بنیاد فرهنگی فروردین با تفاق چند تن از نیروهای مستقل ایرانی در روز 5 شنبه 24 ماه مه 2012 در ریچموندهیل در محل مهمانی جمع اوری کمک مالی برای کستاس منگاگیس نماینده محافظه کار فدرال ریچموندهیل اعتراض ارام و مدنی کردیم . مایکل پارسا از جیسون کنی خواست که بیرون بیاید و با جمع که درحدود 20 نفر بودیم صحبت کند . جیسون کنی قول داد که در ظرف یک ماه یک جلسه برای جامعه ایرانی در ریچموندهیل برگزار کند . 3 سال گذشت و هنوز هیچ جلسه ای عمومی برگزار نشده است .
2- متاسفانه هیچ کدام از اعضای هیت مدیره کنگره ایرانیان در ان زمان از این حرکت حمایت نکردند . من خودم تابلو دستم گرفتم . این نوشته برای باداوری به انها یی هست که وظیقه شان را انجام نمی دهند . کسانی که بجای انتقاد از خود ، از ما که از حقوق جامعه ایرانی به مدنی ترین شیوه اقدام کردیم ، نصیحت می کنند که که کارهای من ببیشتر قعال اجتماعی سیاسی هست تا خبرنگاری . بله اگر انها این اعتراض را کرده بودند انوقت من محبور نبودم پلاکار د دستم بگیرم در حالی که روابط ما و تلویزیون ما با جیسون کنی بسیار خوب بود . اکر این دوستان کارشان را کرده بودند ان روز من جلوی دوربین از جیسون کنی سوال می کردم . ان روز بچه های فنی تلویزیون ما در داخل ختل شرایتون مشعول ضبط مراسم بودند . .اگر ا ن روز انها از این جریان پیشرو حمایت کرده بودند و یا حضور داشتند الان دیگر نیاز نداشتند که برای حضور کاندیداهایشان در هیت مدیره کنگره بعداز 3 سال ، با بی اعتنایی اکثریت جامعه ایرانی روبرو شوند . در سیاست زمان درست برای دفاع از حقوق مردم همیشه پیدا نمی شود . نیاز به صداقت - اگاهی سیاسی و شهامت نه گقتن در برابر نظام حاکم را دارد .
3 three ears pain for Iranian parents , closure of Canada Visa Section in Tehran
سه سال از توطئه دولت دست راستی هارپر برای فشار به ایرانیان کانادا با بابستن بخش ویزای سفارت کانادا در ماه مه 2012 در تهران گذشت .
امروز در سومین سال توییتی برای جیسون کنی وزیر مهاجرت وقت کانادا زدم تا یاداوری کرده باشم که ما فراموش نمی کنیم. به همت بنیاد فرهنگی فروردین با تفاق چند تن از نیروهای مستقل ایرانی در روز 5 شنبه 24 ماه مه 2012 در ریچموندهیل در محل مهمانی جمع اوری کمک مالی برای کستاس منگاگیس نماینده محافظه کار فدرال ریچموندهیل اعتراض ارام و مدنی کردیم . مایکل پارسا از جیسون کنی خواست که بیرون بیاید و با جمع که درحدود 20 نفر بودیم صحبت کند . جیسون کنی قول داد که در ظرف یک ماه یک جلسه برای جامعه ایرانی در ریچموندهیل برگزار کند . 3 سال گذشت و هنوز هیچ جلسه ای عمومی برگزار نشده است .
2- متاسفانه هیچ کدام از اعضای هیت مدیره کنگره ایرانیان در ان زمان از این حرکت حمایت نکردند . من خودم تابلو دستم گرفتم . این نوشته برای باداوری به انها یی هست که وظیقه شان را انجام نمی دهند . کسانی که بجای انتقاد از خود ، از ما که از حقوق جامعه ایرانی به مدنی ترین شیوه اقدام کردیم ، نصیحت می کنند که که کارهای من ببیشتر قعال اجتماعی سیاسی هست تا خبرنگاری . بله اگر انها این اعتراض را کرده بودند انوقت من محبور نبودم پلاکار د دستم بگیرم در حالی که روابط ما و تلویزیون ما با جیسون کنی بسیار خوب بود . اکر این دوستان کارشان را کرده بودند ان روز من جلوی دوربین از جیسون کنی سوال می کردم . ان روز بچه های فنی تلویزیون ما در داخل ختل شرایتون مشعول ضبط مراسم بودند . .اگر ا ن روز انها از این جریان پیشرو حمایت کرده بودند و یا حضور داشتند الان دیگر نیاز نداشتند که برای حضور کاندیداهایشان در هیت مدیره کنگره بعداز 3 سال ، با بی اعتنایی اکثریت جامعه ایرانی روبرو شوند . در سیاست زمان درست برای دفاع از حقوق مردم همیشه پیدا نمی شود . نیاز به صداقت - اگاهی سیاسی و شهامت نه گقتن در برابر نظام حاکم را دارد .
عکس ها : سعید سلطانپور - راه حل
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر