شکست سنگین لیبرالهای انتاریو ، بدلیل نارضایتی
مردم ، برنده شدن محافظه کاران بدلیل وعده های خوش اقتصادی و کم کاری حزب نیو
دمکرات ( ان دی پی )
ایا انتاریو به زمان مایک هریس
و مبارزه محافظه کاران با دستاوردهای
تاریخی مدنی – کارگری و اجتماعی
تحت رهبری داگ فورد برخواهد گشت ؟
سعید سلطانپور
دبیر بین المللی انجمن خبرنگاران و نویسندگان
امریکای شمالی ( کانادا )
– ANAJ
پنج شنبه 14 جون 2018 برابر با 24 خرداد 97 –
ریچموندهیل –کانادا
هفته گذشته ، کثیف ترین انتخابات سیاسی تاریخ کانادا
و انتاریو بزرگترین استان اقتصادی و جمعیتی کانادا با حضور 59 درصد مردم در پای
صندوق ها پایین یافت . همانطور که در پوشش
انتخابات در ایران استار ، با مصاحبه ها و تحلیل های مختلف ، با مخاطلبان گرامی
روزنامه ، تبادل نظر کرده بودم ، شکی در باختن لیبرالها نداشتم ولی از اینکه
موقعیت حزبی را که نیاز به 8 کرسی در مجلس
داشت را از دست بدهند و تنها 7 کرسی بدست بیاورند را کسی پیش بینی نمی کرد
. در هر حال 15 سال قدرت ، در همه جای
دنیا بطور کلی فساد و خودخواهی و دوری از
مردم را به همراه داردمگر استثنا باشد .
کاتلین وین رهبری که تا چند روز قبل از انتخابات هنوز معتقد بود که وی کارش
درست بوده است ، و این به مفهوم سیاسی یعنی مردم شعور سیاسی ندارند . در چند مقاله
بدون ذکر نام به نماینده لیبرال ریچموندهیل که 11 سال سابقه حضور در مجلس انتاریو
و سابقه 5 سال وزارت را داشت که اتفاقا د رهردو مورد من در تثبیت ان نقش مثبتی
داشتم ، پیشنهاد کرده بودم که بهتر است
جایش را به یک جوان ایرانی تبار بدهد و با ابرو از صحنه سیاسی خارج شود . متاسفانه.
اقای رضا مریدی با اختلاف 10 هزار رای به رقیب چینی تبار خود که اتفاقا چندان
فعالیت جدی در انتخابات نکرده بود ، در میان تعجب خودشان و حلقه شان باختند . اقای
مریدی اولین نماینده ایرانی تبار در مجلسی در کانادا بود و اولین نماینده ای شد که
، توسط مردم رای عدم اعتماد گرفت و شکست خورد .
حزب محافظه کار
حزب محافظه کار که در چند ماه اخیر با یک شبه
کودتا و برکناری پاتریک براون نماینده شهر بری که توانسته بود حزب را سرسامان بدهد
و با اقلیتهای مختلف قومی نزدیک کند ، در استانه انتخابات شوک جدی به حزب و سیاست
وارد کرد. سپس اخراج براون از کنگره رهبری
جدید حزب که با اختلاف بین داگ فورد رهبر عوام گرا ( پوپولیست ) که در مناطق
اتوبیکوک و اسکاربورو که از نظر اقتصادی
در سطح پایین تری نسبت به دیگر مناطق تورنتو ، محبوبیت داشت ، در برابر
خانم کریستین الیوت وزیر و نماینده سابق محافظه کار کارشان به تهدید قانونی و عدم
تمکین الیوت به پیروزی داگ فورد در شب انتخابات ، منجر شد ،
شوک دیگری به حزب محافظه کار و تشکل قدیمی و رژیم قدیمی ان بود که سعی داشتند بهر
قیمت جلوی فورد را بگیرند . زیرا فورد مستقیم مانند ترامپ با هواداران خود درتماس
بود تا اینکه با تشکیلات حزب در ارتباط باشد .
داگ فورد 76 کرسی را با 40 درصد ارا از ان خود
کرد و دولت اکثریتی شد . وی در 29 جون دفتر نخست وزیر ی انتاریو را از خانم وین
تحویل خواهد گرفت . حزب لیبرال 19.5 % ارا
را بدست اورد.
کاتلین وین با اذعان شکست خود سعی در جلوگیری از
دولت اکثریتی محافظه کاران و یا ان دی پی شد ولی یک نکته اساسی را فراموش کرد که
وقتی شما به عنوان رهبر شکست را می پذیری ، کمتر کسی به ان حزب و نمایندگانش
اعتماد می کند و چنین شد که وزرای با سابقه 20 ساله مانند دیوید زیمر از منطقه
ایرانی نشین ویلودیل باخت . یا شرلی کارل عضو باسابقه انجمن شهر تورنتو از دان ولی
شمالی شکست خورد .
با وجود افرادی مانند جان بر وزیر امور خارجه
افراطی هارپر در تیم انتقالی داگ فورد ، و حضور افرادی مانند پل کالاندرا از
محافظه کاران دو اتشه و دست راستی هارپر –نخست وزیر قبلی فدرال کانادا – در مجلس
که خانم دکتر هلنا جکز از مارکهام – اوک ریجز را شکست داد و هرد و از منقتدان
ایران و حامیان تحریم ها هستند ، هرچند
سیاستمداران انتاریو قاعدتا در سیاست خارجی کشور دخالت نمی کنند ، کاری که نماینده لیبرال ریچموند هیل به کرات در این
سالها انجام داده بود .، جامعه ایرانی کانادایی بایستی منتظر بماند. با ذکر این
نکته که امین مسعوی ی ، جوان محافظه کارا ایرانی تبار در نقش دست راست راب فورد و داگ فورد حضور دارد .
نمره قبولی جامعه ایرانی کانادایی
من به حضور جامعه ایرانی کانادایی در این دوره
از انتخابات نمره قبولی می دهم هر چند می توانست ایده ال باشد ، که نشد .
1-حضور دو محافظه کار جوان مایکل پارسا با 52
درصد ارا از شهر ریچموندهیل شمالی و اوک ریجزو خانم گلسا ( گلدی ) قمری – متولد
1985 – 1364 - وکیل جوان دیگر ایرانی از شهر کارلتون با 56 %ارا
به مجلس راه یافت . مایکل پارسا از 15 سالگی در سیاست کانادا بوده
است . سیاستمدار معتدلی هست که به نظم
اقتصادی محافظه کاران باور دارد ولی در
عین حال ، به مسایل اجتماعی و حل این مشکلات اجتماعی نیز اهمیت می دهد به عبارتی
وی در جناح چپ حزب محافظه کار قرار می گیرد . اما خانم گلدی ، اشتهار به عقاید
افراطی در مورد محیط زیست مانند گرمتر شدن زمین با ور ندارد و یا به روایتی وقتی از وی درمورد کمک به یک
طرح خیریه تغذیه برای کودکان کم در امد در
اتاوا تقاضای کمک شده بود ، گفته بود که
خوب پدرو مادرشان کار کنند و غذا تهیه کنند . وی از حامیان خانم سناتور انتصابی محافظه کار-
لیندا فروم - که ایرانیها را متقلب خواند می باشد
حضور گلسا در کنار پل کالاندرا و جان برد ، برای
جامعه ایرانی کانادایی بنظر چندان خوشایند نخواهد بود . هر چند هنوز زود است د
راین رابطه قضاوت کرد . البته در جریان انتخابات ایران استار تقاضای مصاحبه با
ایشان را کرد ه بود که هنوز پاسخی از
ایشان دریافت نشده است ،که بتوانیم پاسخ های صریح تر از دیدگاه های ایشان داشته
باشیم .
اما چرا تنها نمره قبولی – خیلی خوب می شد که
حداقل یک نماینده ایرانی تبار از حزب لیبرال و حزب نیو دمکرات نیز وارد مجلس
انتاریو می شدند . حضور نسل جوان ما از
همه احزاب، باعث رشد سیاسی ما و شناخت
بهتر از مراکز تصمیم گیری های قدرت سیاسی هست . در این انتخابات و ورود نسل جوان
مهاجر ایرانی ، دوران قبیله ای لیبرالی در
جامعه ایران پایان گرفت و همه جوانان
ایرانی انتاریو می دانند که می توانند براساس باورهای سیاسی و اقتصادی واجتماعی
خود وارد یک حزب سیاسی شوند و با فعالیت جدی و پیگیر ، به مجلس راه یابند.
سمن طبسی نژاد نامزد جوان 23 ساله حزب نیو
دمکرات از منطقه ویلو دیل توانست با حضور چند ماه در انتخابات ، با کمک داوطلبان و
بخش هایی از جامعه ایرانی ، تعداد 10481 رای کسب کند و نفر سوم شود .
این یک پیروزی برای سمن و حزب ان دی پی در منطقه
ویلودیل که از نظر اقتصادی بالا هست بود . رقیب وی اقای چو کره ای تبار ، از حمایت
مالی – اجتماعی یک پارچه کره ای ها و
محافظه کاران برخوردار بود . سمن طبسی نژاد با جمع اوری کمک مالی در حدود 25 هزار
دلار تنها 400 رای از دیوید زیمر نماینده باسابقه و وزیر که حداقل چندبرابر سمن
هزینه انتخابات کرده بود ، کمتر اورد .
شانس سمن برای پیروزی در 2022
بسیارقوی
تر است .
برای من و تیم رسانه ای ما ، علیرغم اینکه همیشه
منتقد محافظه کاران بوده ایم ، ولی معتقدیم تنوع حزبی و چند صدایی بشرط اینکه سالم
باشد و حضور نقادانه و اطلاع رسانی جدی رسانه ای و نظارت مردم باشد ، به نفع جامعه
ما هست .
من وقتی مایکل پارسا در
انتخابات اکتبر 2015 فدرال کانادا با 1000
رای به نماینده لیبرال مجید جوهری در شهر ریچموندهیل باخت ، با وی ملاقاتی داشتم
ووی را با دلایل اینده سیاسی ، تشویق به شرکت در انتخابات مجلس انتاریو کردم .
زیرا معتقد بودم پارسا جنس سیاست از نوع کانادایی را می شناسد و تجاربش به درد
جامعه ایرانی و کانادا می خورد . هر چند وی معتقد بود که با سیاست فدرال اشنا بوده
و به ان علاقه دارد . ولی بعدا با پیشنهاد دیگران نیز ، وی نامزد حزب در انتاریو
شد . من روز چهارشنبه یک روز قبل از
انتخابات به وی تلفن کردم و پیروزیش را
تبریک گفتم. به وی گفتم اگر می خواهی
سیاستمدار مردمی بمانی ، هیچ گاه به مردمی که تور ا بالا بردند ، پشت نکن . مردم
با نه شنیدن ممکن است ناراحت شوند ، ولی از دروغ گفتن و کاری نکردن برای انها در
حوزه انتخابیه ات ، هیچگاه کنار نخواهند امد .
اگر سیاستمداری برای مردم حوزه
انتخابیه اش کار کرده باشد ، فرق نمی کند چه حزبی باشد ، عموما تا زمانی که
خودش
بخواهد در پست نمایندگی می ماند .
نمایندگان نمی توانند علیه حزب خود حزف بزنند و
یا رای بدهند ولی یک نماینده باید نظرات حوزه انتخابیه اش را در جلسات عمومی بشنود
و ان را منتقل کند و نظر خودش را نیز بگوید نه اینکه نظر خودش را به جای نظر عموم
منتقل کند . متاسفانه برخی از نمایندگان سابق ، هیچ گاه جلسه عمومی برای مردم حوزه
انتخابیه خود نگذاشتد. مردم در قرن 21 شاید بنظر ساده بیایند و نتوانند تحلیل
سیاسی بکنند ولی فرق سیاستمدار خوب مردمی
با سیاستمدارهای عوام فریب را می دانند .
**اینده انتاریو
داگ فورد برای اینکه به هوادارن خود نشان بدهد
که اهل عمل هست باید ، از همان 29 جون دست به عمل بزند و طرحهای اقتصادی را اعلام کند . دولت 325 میلیارد دلار بدهی دارد و
12 میلیارد دلار کسری بودجه درسال 2018 – بنابراین باید شاهد قطع برخی از خدمات
اجتماعی عمومی – تضاد با اتحادیه های کارگری و کارمندی و معلمان بر سر افزایش حقوق – کمک های ولفر- افزایش ساعت
کار و کاهش حقوق ها و مزایای بخش دولتی ، مانند دوران مایک هریس باشیم و شاهد
تظاهرات و اعتصاب در تورنتو و انتاریو باشیم .
اول از همه باید از داگ فورد و نمایندگان محلی
خواست که حزب لیبرال را که موقعیت حزبی اش را از دست داده است در مجلس به عنوان
حزب برسمیت بشناسند . حتی حزب سبز که اولین نماینده اش رهبر این حزب از شهر
دانشجویی گلف به مجلس راه یافت نیز حزب شناخته شود زیرا در حدود 5 %ارا را دارد . این خلاف ازادی بیان و دمکراسی واقعی هست که
نمایندگان مجلس نتوانند از حق مساوی برای اظهار نظراتشان در
مورد لوایح برخوردار
نباشند .
دوم – حزب ان دی پی و خانم اندره هورث خیلی خوش
شانس بودند که با 33 درصد ارا تنها 40 کرسی کسب کرد و دولت را در دست نگرفت .
اندرو هوروث به اعتقاد من اصلا فکر ش را هم نمی کرد که دراین انتخابات بتواند 18
کرسی قبلی را حفظ کند . بنابراین برنامه جدی برای دولت بدهکار 325 میلیارد دلاری
نداشت . اگر ان دی پی بخواهد در انتخابات 2022 پیروز شود باید از دیروز تلاش می
کرد به تمامی اقلیت های قومی – تمامی شهرهای انتاریو بروند و نظرات مردم را بشنوند
نه اینکه تنها در دو ماه انتخابات و در مناطقی که امکان پیروزی دارند ، حضور داشته
باشند . با توجه به نارضایتی های عمومی که در همه جوامع دمکرات بعداز انتخاب دست
راستی های محافظه کار پدید می اید ، نارضایتی عمومی از زمستان 2018 اغاز خواهد شد
. تازه اگرترامپ قرارداد نفتا را لغو کند که در ان صورت به اقتصاد انتاریو بخاطر
صادرات اهن و اتوموبیل و شیر ، ضربات محسوسی خواهد خورد ، که اصلاح اقتصادی را کند
خواهد کرد .
حزب لیبرال هم بعلت با سابقه بودنش ، در ظرف یک
سال رهبر جدیدی انتخاب خواهد کرد هر چند من پیش بینی می کنم دکتر اریک هاسکین وزیر
بهداشت که درست در استانه انتخابات استعفا
داد که اعتبار سیاسی اش حفظ شود و قبلا هم
در جریان انتخابات رهبرشدن کاتلین وین در 2013 به با حمایت از وین ، پست وزارت
بهداشت 60 میلیارد دلاری را از ان خود کرده بود ، شانس زیادی برای انتخابات 2022
خواهد داشت .
این مقاله در ایران استار 14 جون 2018 منتشر شده است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر