هنر نزد ایرانیان هست
وبس با چند تبصره جدی – در حاشیه بسته شدن فرهنگ خانه ایرانی در تورنتو
سعید سلطانپور
تابستان 2011 بود و برای تعمیر ماشین رفتم
تعمیرگاه اقا سینا و محسن ( سوسیالیست ) رضوانی د رخیابان جان
بغل سوپرپارس – اقا محسن گفت که امیر میهیم و
مصطفی عزیزی در یک اتاق در دفتر تعمیرگاه کار برنامه تلویزیونی دریچه را انجام می دهند
برای سلام کردن به اقای مهیم رفتم اقای عزیزی را از نزدیک نمی شناختم . سلام و
علیک کردم . خانمی هم انجا بودند که برای شعر برنامه کار می کردند .
احوالپرسی کردم . با لباس کارگری انجا بود
م سرپا بودم . از اقای دیهیم بخاطر تداوم
برنامه هایش تشکر کردم گفتم در این کشور که هنر وبرنامه های اجتماعی و سیاسی در
تلویزیونها بودجه ای ندارند . ادامه این برنامه ها مثبت است . اقای عزیزی که خونگر
م بود بحث توسعه برنامه ها ی تلویزیونی و هنری را با توجه به عقبه حرفه ایش در
سریال سازی اغاز کرد . سالهاست که عادت کردم حرف خود م را بدون تعارف و بدون حاشیه
بزنم . گفتم من در ایران نزدیک دو دهه هست که نبودم اشنایی با جزبیات ندارم ولی
اینجا را خوب می شناسم . اینجا در جامعه
ایرانی هنر خریدار ندارد از نظر حمایت هنر ما در سطح حمایت اقتصادی بنگلادش هستیم .
شما انرژی دارید باید روی خودتان حساب کنید . اگر اشتباه نکنم بحث خوب و مفیدی بود
که یک ساعتی هم ادامه داشت.
بعدها گروه عزیزی و دریچه به جای دیگر منتقل
شدند . من از انجا که هنر سررشته ندارم . و علاقه ام سیاست و اجتماع هست دنبال نمی
کردم تا اینکه باخبرشدم که چندی پیش فرهنگ خانه ایرانی در شماره 141 شپرد شرقی را
اقای عزیزی افتتاح کردند. از نظر من هر
تجمعی هر مکانی در جامعه ایرانی باشد و ادامه پیدا کند مثبت است . دو باری هم
گزارشی از نمایشگاه های انجا تهیه کردم . کارهای هنری و ادبی در ان انجام می شد و می رفت
که به یک مرکز فرهنگی در امریکای شمالی تبدیل شود . دیروز از خیابان شپرد رد میشدم
دیدم که تابلوی اجاره در جلوی 141 نصب شده
است .
خیلی متاسف شدم.. کانادا کشور سرمایه داری است
بدون مایه فطیر هست . هنرمندان اکثرا کم درامد هستند ان ایرانی هایی هم که پولدار
هسستند ( درصدی ا زحمت کشیده اند ودرصدی در افزایش قیمت زمین و مسکن شانس یاری شان کرده –در صدی هم تقلب کرده اندودرصدی هم که در ایران پولدارهستند و در کانادا برای زنگ
تفریح و گرفتن پاسپورت کانادایی برای روزمبادا امده اند )
این جماعت هر چهار دسته شان ضرروت حمایت مالی از هنر و هنرمندان جامعه ایرانی را نمی
دانند که با کمک های مالی بزرگ و استفاده
از مزایای مالیاتی با یک تیر چند نشان بزنند.
اتفاقا درست چند صد متر ان طرف تر در شپرد غربی
مرکز فرهنگی بود که متعلق به جمهوری اسلامی بود
و در اثر افشاگری نیروهای مخالف و نیز تغییر سیاست خارجی کانادا بسته شد .
اینکه جمهوری اسلامی و روحانیون با هنر میانه ای
ندارند اصلا چیز غریبی نیست ولی اینکه پولدارهای زمان شاه که در کانادا کم نیستند
مانند اقای خسروشاهی ( ونکور) – صاحب سابق فروشگاه مشهور فیوچر شاپ و از دوستان
نزدیک نخست وزیر محافظه کار کانادا، و پولدارهای جدید ایرانی هم حمایتی از هنر نمی
کنند نشان می دهد اشکال در دی انی ملت هست . البته این پولدارها تقریبا از هیچ
چیزی حمایت نمی کنند فقط قمپز ایرانی بودن را در می کنند ولغزثروت مند بودن در
کانادا را برای جامعه ایرانی در می کنند.
من همانطور که گفتم از هنر سررشته ندارم ولی
زحمات اقای مصطفی عزیزی – مجتبی ادیب راد و ساسان قهرمان و دیگر داوطلبانی که در اداره این محل
فرهنگی زحمت کشیدند شخصا تشکر می کنم.
امیدوارم که فرهنگ خانه بتواند در جای مناسب
دیگری در اینده کارش را ادامه بدهد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر