رسالت رسانه ای و رسالت مدنی فراموش شده

رسالت رسانه ای و رسالت مدنی

اینه چون نقش تو  بنمود راست  خود شکن اینه شکستن گناست

انتخابات شهرداری های انتاریو در 27 اکتبر 2014 انجام شد .

رسانه های فارسی زبان به این مهم به رسالت رسانه ای متداول کانادا عمل نکردند  

رسانه های  کانادایی از تمامی کاندیدها یاد بردند و گزارش کوتاهی از انان در مناطق مختلف برای مخاطبان خودشان منتشر کردند .

رسانه های فارسی زبان اگر کسی پول نداد و یا نداشت از وی نام نبردند . اسم نمی اورم به مجلات و تلویزیونها مراجعه کنید نیاز به منبع مشخص ندارد .

بیشتر رسانه های فارسی زبان علاقه ای به ورود در حوزه های اجتماعی و سیاسی کانادا و ایرانیها ندارند. مجلات شهروند و سلام تورنتو و ایران استار عموما در این حوزه ها فعالیت محدودی دارند .

سلام تورنتو

سردبیر سلام تورنتو علاقه ای به ورود در حوزه ایران ندارد . در حوزه کانادا هم روی حمایت از لیبرال ها و رضا مریدی به عنوان محور جامعه ایرانی تمرکز کرده است .

در این انتخابات اخیر تنها از کسانی نام برد و اگهی منتشر کرد که همسو با رضا مریدی باشند .  از نظر سلام تورنتو تاریخ سیاست ر جامعه ایرانی از سال 2006 و با ظهور اقای رضا مریدی که در ان موقع در هیچ تجمع سیاسی و اجتماعی ایرانی ها و نهادها در ان سال شروع می شود.

سلام تورنتو مقاله ای که پاسخ خواننده ای را به دنبال داشته باشد کمتر منتشر می کند به همین دلیل از نامه ها و مقالات ایرانی ها کمتر در این مجله منتشر می شود .    

د راین انتخابات سلام تورنتو شعارر ای به ایرانی ها را مطر ح می کنند ولی منظورشان فقط دیوید موسوی و مرجان مریدی هست

هست

زیرا نامزدهای دیگر ایرانی هم هستند که انها حتی نامی از انهانمی برند . به  رامونا سینگ که 20 سال در منطقه 2 شهرداری 
ریچموندهیل زندگی می کند  . دو اگهی چا پ می کند ولی مصاحبه ای نمی شود .   .

شنیده شده خانم مسول رادیو فارسی از اقای مریدی می پرسد در ان منطقه ایا ایرانی دیگری هم نامزد شده است و ایشان می گویند نه زیرا رامونا ایرانی تبار بوده است و حتی به نزدیکان خودشان هم نگفته بودند .

 سلام تورنتو از نازی میر عبدالباقی نامزد انجمن مدرسه اموزش و پرورش یورک از شهر ریچموندهیل نمی نویسد .

خبرنگار طرفدار حزب لیبر ال سلام تورنتو در مقاله اش از اقای مرتضی بهروز انتقاد می کند که اگر وی نامزد نمی شد مرجان مریدی برنده می شد.  اقای مشهود ناصری فراموش می کند در سال 2010  درهمین منطقه 2 از کاندید ایتالیایی تبار اقای کارمن پیرلی حمایت می کند و نه از دو کاندید ایرانی مهدیه حاجی قاضی و احسان حقی.   سلام تورنتو از د ونامزد دیگر ایرانی هم گزارشی تهیه نمی کند.

در گزارش مناظره شهرداران  با جانبداری اشکار ازشهردار دیو بارو بر علیه رقیبش ا کارمن پیرلی ، که از مرجان مریدی حمایت نکرده است ،بجای گزارش جلسه نظر شخصی خبرنگار حزبی به خوانندگان داده می شود .    گزارش مشهود ناصری در سلام تورنتو و مصاحبه نامزدهای شهرداری.

سلام تورنتو از کاندیداهای دیگر ایرانی هم نمی نویسد مثلا  مصاحبه ای با خانم دیانوش بوسفی ایرانی تبار یهودی نامزد منطقه 16 تورنتو با دبدگاه های مترقی    ندارد  . خانم یوسفی با  3145 رای  به خانم  کریستین کار مایکل محافظه کار 3940 رای می بازد  و سوم می شود.

سلام تورنتو تمام عیار از مرجان مریدی و دیوید موسوی حمایت می کند . علنا علیه  جان فیلیون عضو انجمن شهر ویلودیل با 23 سال سابقه و مقبولیت رسما فعالیت می کند .  هر دو کاندید می بازندیکی با 31 درصد و دیگری با 17 درصد ارا .

چند اصل ساده ولی مهم در سیاست کانادا هست

1- اگر شما کاری در ان منطقه نکرده باشید فرزند نخست وزیر هم باشید مردم به شما رای نخواهند داد .یعنی نمی شود شب انتخابات وارد گود شد و فکر کنید برنده می شوید و اعتماد جامعه ایرانی را با ندانم کاری های سیاسی خود کم کنید

2- برای شهرداری ها  شما لازم نیست حزبی باشید ولی برای مجالس استان وانتاریو اگر حزبی نباشید برنده نخواهید شد .

3- اگر کسی در انجمن شهر باشد و فساد مالی و یا کم کاری نداشته باشد تقریبا غیر ممکن است که وی را بشود عوض کرد . شهردار برامتون - منطقه 26 تورنتو - شهردارلندن ا ز حزب لیبرال ( بدلیل فساد مالی محکوم شده بود ) - شهرداراولیوت لیک بدلیل سقوط سثقف پارکینگ پاساژ و سهل انگاری شهرداری  و نیک پاپا شهرداری منطقه 5 ریچموند هیل که از ساخت و ساز کنندگان کمک مالی قانونی گرفته بود .

4- در انتخابات شخصیت و محبوبیت رهبر حزب  و یا مخالف بودن با عقاید حزب دیگراست که باعث برنده شدن نمایندگان حزب می شود

5- 30 در صد از مردم کانادا طرفدار حزب باد هستند در روز رای گیری با موج برنده می روند . این بخش برنده را در تورنتو تعیین می کنند

6-  نیمی از مردم کانادا در انتخابات شرکت نمی کنند  . اقلیتهای زیادی در انتخابات شرکت نمی کنند . یک بدلیل بی باوری به سیاست بنابه تجربه شخصی شان از کشورهای خودشان .   یا متوجه شده اند که کانادا سیستم دارد و در این سستیم تغییرات عمده ای نمی شود ایجاد کرد بنابران همه احزاب در یک مدار بسته کوچک قرار دارند . این سسیستم تا کنون جوا ب داده است بنابر این نیازی به تغییر دران نمی بینند . به همین دلیل رای دهندگان از کسانی که خواهان تغییرات جدی بشوند می ترسند نمونه اخیرش شهردار تورنتو راب فورد و تیم هوداک رهبر سابق حزب محافظه کار که با اعلام اخراج 100 هزار کارمند دولت ، کاتلین وین را که شکست خورده میدان بود تبدیل به پیروز اکثریتی میدان کرد  .

حالا شما هزاران دلار خرج کنید . هزاران دلار به مشاوران سیاسی پول بدهید . داوطلبان جامعه را با امیدهای نادرست بسیج کنید و بعد هم دیگران را به لگد زدن متهم کنید ،  چه کسی کارش را انجام نداده است شما که رسالت رسانه ای و یا ما که رسالت مدنی و رسانه ای را در اندازه توان کم خودمان انجام داده ایم .

شهروند

  سردبیر مجله شهروند که سردبیرش در این حوزه ها دخالت نمی کند و چیزی نمی نویسد وی بعداز 22 سال حضور در تبعید همچنان در مورد مسایل خاصی که مورد علاقه جریانات سیاسی دهه 57 هست می نویسد . اقای علی شریفیان از مونترال  د رمورد مسایل تورنتو و انتاریو می نویسد .  نکته جالب توجه این است که اقای شریفیان در کنگره لیبرال ها در مونترال شرکت نمی کند و بالطبع خبری هم منتشر نمی شود .  یعنی عموما گزارشات میدانی نیستند و از را ه دور هست .  انتقاد و سوال از   اقای رضا مریدی نماینده لیبرال ریچموند هیل یکی از خط قرمز های شهروند  است .

شهروند باور دارد که نقش عمده ای در جامعه فعلی ایرانی ها  و نقش دادن به افکار ان دارد . شکست نماینده های مورد حمایت انان لیلی پورزند- دیوید موسوی  -مرجان مریدی - کاوه شهروز در این دو ماه اخیر خط بطلان براین باور ی که نقش تخریبی و سانسور پیدا کرده است ، کشید.

 به گفته ای شهروند حتی از درج خبر نمایندگی پیمان کوشمان برای لیبرال ها ی ریچمونده هیل هم خودداری می کند  و در پاسخ کوشمان برای درخواست مصاحبه می گویند 10 هزار دلار باید بدهی

  ایران استار

ایران استار هم  گزارشی از انتخابات به طور کامل نداشت . مصاحبه ها هم اگهی بود . ایران استار یک حسنی دارد این است که اگر کسی مطلبی بدهد و یا گزارشی انها معمولا منتشر می کنند

شهرما هم چند تا اگهی برای نامزدها داشت .

 3 شبکه تلویزیونی فارسی زبان ایرانی ها  هم برای برنامه نیم ساعت 150 دلار تا 200 دلار می گیرند .تنها پوشش انتخاباتی همین مصاحبه های  اگهی هست .   البته این تلویزیونها کسی را هم که بتواند  در حوزه سیاست کانادا از نامزدها سوالات اساسی بکند ندارند .

خلاصه

اگر یک خلافی از حزب محافظه کار سر بزند دو رسانه اولی انرا در کوس رسوایی می زنند دریغ از یک کلمه در مورد کلاهبرداری مالی ریس سابق حزب لیبرال  ریچموندهیل

به همین دلیل هست که دوستان رسانه ای بجای تحلیل انتخابات -نقش اقلیتها و وزنه سیاسی اقتصادی جامعه ایرانی و شناخت سیستم کانادایی برای جلوگیری از اتلاف نیرو و منابع مادی و انسانی جامعه ایرانی ،  غیر خودی ها را سانسور می کنند و انها را متهم به افراطی گری و لگد پراکنی

بنظر می اید شعار رسانه ای انها شده است

اینه چون عکس تو بنمود راست

سنگ بزن اینه را تا که  شود چاک چاک

شاد باش و شادزی

سعید سلطانپور - ریچموند هیل -

2 نوامبر 2014