به نقل از نشریه انقلاب اسلامی - شماره 650 - از 2 تا 15 مرداد 1385
نقض دفاع عام از زندانیان سیاسی
◄ از سوی گنجی و گروهی سه روز اعتصاب غذا در سراسر جهان ، بخاطر سه تن، جهانبگلو و موسوی خوئینی ها و اصانلو ، در روزهای 14 تا 16 ، اعتصاب غذا « در سراسر جهان » برقرار کردند . اما این اعتصاب غذا ، نقض اصل دفاع عام از زندانیان سیاسی بود و می توانست مورد سوء استفاده قرار گیرد و گرفت (مقاله امیر طاهری و ... ) . لذا نکاتی را یاد ﺁور می شود :
یادﺁوری از دیدگاه دفاع عام از زندانیان سیاسی :
گزیدن 3 زندانی و اعلان اعتصاب غذا ، ﺁنهم بنام دفاع از حقوق بشر ، نقض اصل دفاع عام از زندانیان سیاسی است . توضیح این که حدود نیم قرن دفاع مستمر از حقوق انسان ، سرانجام سازمانهای مدافع حقوق انسان و نیز همه انسانهای مدافع حقوق انسان را متقاعد ساخت که دفاع از قربانیان تجاوزها به حقوق انسان ، می باید بی توجه به مقام سیاسی و اجتماعی ﺁنها، بدون « سمبل کردن » ﺁنها ، بدون توجه به مرام ﺁنها، بدون اعتناء به عضویت ﺁنها در این و ﺁن سازمان سیاسی ، بدون توجه به قومیت ، جنسیت و... و حتی سابقه و عضویتش در دولت سرکوبگر ، بعمل ﺁید . از گنجی نیزبنا برهمین اصل دفاع شد .
جا دارد یادﺁوری شود که بهنگام دفاع از او، از « متحدان کنونی او خبر چندانی نبود » .
بنا بر این اصل،
1 – او و هیچکس دیگر حق نداشت میان سه زندانی و دیگر زندانیان تبعیض قائل شود و برای زندانیان سمبل بسازد.
2 - این تبعیض ، نقض مسلم حقوق انسان و زیر پا گذاشتن اصل دفاع عام از زندانیان سیاسی است که باز تجاوز به حقوق انسان و ضربه زدن به دفاع از حقوق زندانیان است . زیرا
3 – راه را باز می کند برای « سمبل » تراشی و فرصتی بزرگ می دهد به رژیم سرکوبگر که بی اعتناء به مدافعان حقوق انسان، به تجاوزهای خود به حقوق انسان ، ادامه دهد و نیز مختل می کند کار سازمانهای جهانی مدافع حقوق بشر را . زیرا دیگر نمی توانند بدانند ﺁیا بهنگام دفاع از این یا ﺁن زندانی ، بازیچه یک گروه سیاسی می شوند و یا از حقوق انسان دفاع می کنند ؟
یادﺁور می شود که در طول دفاع عام از زندانیان سیاسی ، مدافعان ، نه مصدق و نه هیچ شخصیتی دیگری را « سمبل » نکردند . زیرا الف - تجاوز به حقوق ﺁنها بعنوان انسان بود و نقض این حقوق بود . بدین خاطر که روشن بود ، دست ﺁویز یک اقدام سیاسی است . ب - اصل دفاع عام از زندانیان سیاسی را نقض می کرد و زندانیان سیاسی ، بعنوان « سمبل » ، چماق ها در دست گروههای سیاسی می شدند.
4 – اعتنائی به سازمانهای مدافع حقوق انسان – که برخی از ﺁنان، از زمان رژیم شاه سابقه فعالیت برای استقرار این حقوق را دارند و به دفاع عام از زندانیان سیاسی مشغولند- نشد . حال ﺁنکه همین سازمانها بودند که، بنا بر اصل دفاع عام از زندانیان سیاسی ، روزمره از گنجی دفاع کردند بی ﺁنکه او را « سمبل » زندانیان کنند و زندانیان سیاسی دیگر را فراموش کنند .
5 - هرگاه هدف از اعتصاب صرفا اقدامی در محدوده حقوق بشر و دفاع از زندانیان سیاسی بود ، عناصر سیاسی می باید ابتکار عمل را به سازمانهای مدافع حقوق بشر می گذاشتند و خود به حمایت از ﺁن اکتفا می کردند . اما اگر هدف سیاسی در سر بوده است ، زندانیان سیاسی را وسیله هدف سیاسی کردن، تجاوزی بی حد به حقوق انسان و زندانیان سیاسی بوده است . این تذکرها برای پرهیز از سوء استفاده ها است . یکی از این سوء استفاده های بدخیم ، اینست :
در 8 ژوئیه ، امیر طاهری ، در « عرب نیوز » مقاله ای را انتشار داده است که در « ایران پرس سرویس » و از ﺁن پس در سایتهای دیگر ( از جمله گلف 2000 متعلق به گاری سیک ) انتشار یافته است . عنوان مقاله او « کوشش بیشتر برای نیل به پلاتفورم ضد رژیم » . در این مقاله ، او 6 اصلی را که راهنمای تشکیل « آلترناتیو » هستند ، بر شمرده است : ﺁلترناتیوی ساخته از بقایای رژیم سابق بعلاوه ﺁنها که از رژیم ملاتاریا جدا می شوند و بعلاوه « کمونیستها».
و حسین درخشان، در سایت خود، از قول امیر طاهری « وابسته به محافظه کاران جدید امریکائی » نقل کرده است:
« در طرح و اجرای « اعتصاب غذا »، گنجی تنها نقش یک رهبر سمبلیک را بازی می کند. زیرا این طور استدلال شد که قسمت ابتدائی اقدام برضد حکومت احمدی نژاد ، باید توسط شخصیتهای مستقل که وابستگی نداشته باشند، انجام بگیرد . اجماع جدید ، تجربه جدید خود را ، با برخورد به مسئله دفاع از زندانیان و دفاع از ﺁنها ، انجام داد .»
و حسین درخشان کارگردانان اعتصاب غذا را شهریار ﺁهی ، پهلوی طلب و از پادوهای دستگاه بوش و سازگارا و ... بوده اند.
اکبر گنجی در 20 ژوئیه ، در سایت روز ، ارتباط خود را با گروهای سیاسی ، تکذیب کرده است . این تکذیب ضمنی می باید صریح و شفاف بعمل ﺁید تا مجال این نوع سوء استفاده های خطرناک بعمل نیاید .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر