رانندگان تاکسی تورنتو زیر خط فقر -

کنفرانس مطبوعاتی استادان دانشگاه درباره وضعیت رانندگان تاکسی در تورنتو


جمشید باقرزاده از فعالان اجتماعی و سیاسی و رئیس انجمن رانندگان تاکسی کاناداCanada Taxi Drivers Association و احمد گلکان معاون این انجمن که از ابتدای این گزارش حضور و همکاری فعالی داشتند، به همراه چند تن از فعالان رانندگان تاکسی مانند اون لیچ بخشی از رانندگان تاکسی را نمایندگی می کردند.

از جمشید باقرزاده در مورد این گزارش پرسیدم. وی گفت:

ـ موضوع های مهمی در این تحقیق هست و به مشکلاتی که رانندگان تاکسی در طی 50 سال گذشته در شهر تورنتو با آن روبرو بوده اند، اشاره شده و آنها را تایید کرده است. باقرزاده می گوید:"سیاستمداران می آیند و می روند و قول می دهند، ولی تغییری در شرایط رانندگان تاکسی به وجود نمی آورند."

از نقش وی در این تحقیق پرسیدم.باقرزاده می گوید:" 87 راننده تورنتوو می سی ساگا در این تحقیق شرکت کردند که 5 تن از آنان ایرانی بودند." او از ابتدا حضور فعالی در همکاری با گروه داشته است.

از جمشید باقر زاده در مورد تعدادایرانیانی که از طریق تاکسی به عنوان یک شغل زندگی می گذرانند و نقش آنها می پرسم. می گوید:"در حدود 600 ایرانی نیمه وقت و تمام وقت در این شغل هستند و سابقه بعضی از آنها به 20 سال هم می رسد." باقرزاده اضافه کرد:"البته تعداد زیادی هم از ایرانیان پروانه رانندگی تاکسی را برای روز مبادا در دست دارند و هر ساله آن را تمدید می کنند که تعداد دقیقی از آنان در دست نیست."وی در مورد رانندگان ایرانی تاکسی که در حوزه ی مسائل این صنف فعال هستند، می گوید:"بعد از تجربه شکست در اعتصابات رانندگان تاکسی در سال 1993 که منجر به به رسمیت شناخته شدن اتحادیه کاری برای بهبود وضع رانندگان شد، متاسفانه به دلیل عدم شناخت کافی، آن اتحادیه به ضرر رانندگان عمل کرد و عملا عده ای از ایرانیها که از نیروهای فعال آن بودند، دلسرد شدند. در حال حاضر عده فعالان ایرانی و افغان از تعداد انگشتان دست فراتر نمی رود، البته ماهیت کار تاکسی را هم که متحرک است باید در نظر گرفت." وی ادامه داد:" در کل ایرانیها بیشتر حرف می زنند تا عمل، که فکر میکنم این مشکلی تاریخی است و همه منتظر ناجی هستند که از آسمان یا زیر زمین بیاید و مشکلات ما را حل کند."