سعید سلطان پور جک لیتون یک سیاستمدار مردمی بود. به همین دلیل، مرگ نابهنگام او به مهمترین خبر سیاسی-اجتماعی کانادا در تابستان اخیر تبدیل شد. مرگ جک لیتون یک مرگ ساده نبود، مرگی بود که وحدت آفرین شد. هزاران نفر در صفهای طولانی در اتاوا و در شهرداری تورنتو برای ادای احترام به جک لیتون ایستادند، از کودک تا میانسال و سالخورده، از باورهای مختلف مذهبی و سیاسی، بر دیوارهای سیمانی و کف سیمانی بی روح شهرداری تورنتو، روحی انسانی بخشیدند. علیرغم پخش مستقیم مراسم از سوی رسانه های دولتی و خصوصی ، در روز شنبه 27 آگوست 2011 دهها هزار نفر از اقشار مختلف مردم در مسیر یک کیلومتری شهرداری ( محل نگهداری تابوت ) در خیایان کوئین غربی تا روی تامسون هال ( محل برگزاری مراسم تشییع – تقاطع خیابان های سیمکو و کینگ) و اطراف روی تامسون هال ساعتها ایستادند تا شاهد بدرقه مردی باشند که به آنچه که در سیاست می گفت باور داشت و دروغ نگفت و کارنامه خوبی بجا گذاشت که می تواند الگوی جوانانی باشد که به سوسیال دمکراسی به عنوان یک راه حل برای زندگی بهتر برای کانادا معتقد هستند. تعداد کسانی که با رنگ نارنجی (علامت حزب ان دی پی) در میان جمعیت بودند از یک گل سر نارنجی تا کراوات، از یک گل نارنجی تا شال گردن و دست بند نارنجی، آنقدر بود که رنگ نارنجی را رنگ غالب تشیع جنازه بکند، در روزی که همه رهبران سیاسی احزاب مخالف با رضایت در این یک رنگ شدن شرکت کردند. از استفن هارپرنخست وزیر محافظه کار، پیتر کنت (وزیر محیط زیست ونماینده تورن هیل)، تونی کلمنتز (وزیر و نماینده مسکوکا)، وک تامز (وزیر دادگستری)، جان بیرد (وزیر امورخارجه)، جولیان فانتینو (رئیس سابق پلیس انتاریو و وزیرفعلی) تا تیم هوداک (انتاریو- محافظه کار) و همچنین برادران فورد (شهرداری تورنتو از محافظه کاران)، باب ری رهبر موقت حزب لیبرال (رهبر سابق ان دی پی و نخست وزیر سابق انتاریو)، مایکل ایگناتیف رهبر سابق حزب لیبرال، پل مارتین و ژان کریتین نخست وزیران اسبق کانادا (لیبرال) و نیز دیوید جانستون فرماندار کل کانادا و لینکلن الکساندر(اولین سیاه پوست فرماندار کل انتاریو) که با صندلی چرخدار آمده بود در مراسم حضور داشتند. در این میان چهره هایی چون دیوید میلر شهردار سابق تورنتو که به عنوان حزب ان دی پی شهردار شده بود تا دیوید سوزوکی یکی از چهره های شاخص طرفدار محیط زیست کانادا نیز حضور داشتند. بسیاری از دست اندرکاران حزب ان دی پی، در غم سنگین از دست دادن جک محبوب شان که حزبشان را یک حزب سراسری به عنوان اپوزیسیون رسمی دولت کرده بود، لیکن شادمان از احساسات مردمی کانادایی ها برای جک به عنوان یک سیاستمداری که به کشورش خدمت کرده بود، و از سوی دیگر دل نگران آینده حزبشان که بعد از به خاک سپاری رهبر شان، جانشینی در اندازه های جک لیتون نخواهند داشت، همه آنجا بودند. نخست وزیران استان مانی توبا (گرک سلینگر) و نوا اسکوشیا (دارل دکستر) در کنار بسیاری از شخصیتهای علمی و هنری نیز جزو دعوت شدگان بودند. اجازه ورود جمعه شب تا نیمه شب در تلاش بودم که اجازه ورود برای پوشش خبری مراسم را بدست آورم که خوشبختانه «تیم» از وزارت میراث فرهنگی با ای میل خبرش را داد. البته از طریق آقای تاج دولتی روز جمعه توانسته بودم از کمک تاماس سارس برای پوشش خبری مراسم مطمئن شوم. با توجه به بسته بودن خیابانهای اطراف محل تصمیم گرفتم با قطار زیرزمینی به روی تامسون بروم. دوست همکارمان، نتوانسته بود خودش را به مراسم برساند، در نتیجه از خیر بردن دوربین فیلم برداری گذشتم و آنرا با دلهره در پارکینگ عمومی تی تی سی گذاشتم و خود را با دوربین عکاسی و ضبط صوت به اتاق 65 در روی تامسون هال رساندم. خانم مسئول، تا اسمم را گفتم شناخت چرا که تازه کارت ما را چاپ کرده بود و داخل جلد گذاشته بود و به همین دلیل، اسم خارجی ما، به یادش مانده بود. تمامی کارمندان لباس مشکی پوشیده بودند. بغیر از دو سه رسانه اقلیتی، مثل همیشه اقلیت ها تماشاچی دستگاه های تلویزیون بودند در حالیکه من معتقدم که دید ما به رویگردهای اجتماعی و سیاسی به عنوان یک اقلیت کانادایی- ایرانی، ضرروتا مشابه دید رسانه های اصلی مانند سی بی سی نیست و به همین دلیل حضور رسانه ای در حوادث و انتقال آنها می تواند به یاد گیری ما و بهینه شدن حضور سیاسی اجتماعی ما در کانادا کمک کند. مراسم قبل از اینکه نخست وزیر برسد، حدود ساعت 13:30، کشیش هاکز در حالیکه ردای قرمزرنگش در دستش بود می دوید تا سروقت برای پیشواز نخست وزیر و همسرش دم در سالن باشد. مدعوین کم کم وارد می شدند. ابتدا اسکورت نخست وزیر رسید، چند کلامی را با سی بی سی در مورد لیتون صحبت کرد. در جلوی درب مورد استقبال کشیش از یونایتد چرچ قرار گرفت. چند دقیقه ای را منتظر فرماندار کل ماندند که ماشین وی و همراهانشان رسید، سپس به اتفاق به داخل رفتند. روی تامسون هال 2500 نفر گنجایش دارد. از آنجا که جمعیت مشتاق از ساعت 1 بعدازظهر روز جمعه در جلوی روی تامسون هال برای ورود جا گرفته بودند، 800 نفر صندلی (بالکن) برای آنها درنظر گرفته شده بود. این مراسم در عین حال که دولتی بود ولی مردمی هم بود، مثلا حضور نظامیان و یا پلیس به عنوان رژه رونده بغیر از گروه چند نفره اسب سوار و حمل جنازه، کس دیگری نبود. ولی دسته های خودجوش نوازنده در تقاطع یونیورسیتی و کویین و همچنین جلوی شهرداری، آهنگهایی را می نواختند. مراسم با اجرای قطعه هایی توسط اعضای ارکستر سمفونی تورنتو آغاز شد. سپس جوی کلاب سرود « اُ کانادا» را اجرا کرد. سپس یکی از رهبران سرخپوستان کانادا شان اتلو، مراسم دعای سرخپوستان را اجرا کرد و پری را برای آمرزش روح جک لیتون به اولیویا چا تقدیم کرد. برنت هاکز کشیش یونایتد چرچ خوش آمد گویی کرد و نیکل ترنر، رهبر موقت حزب به زبان فرانسه مطالبی را بیان کرد (بدون ترجمه انگلیسی) سپس آهنگی به زبان فرانسه خوانده شد. خواننده با صدایی زیبا با دو عصای زیر بغل همه را مبهوت کرده بود. استیون پیج از «برنیکد لیدیز» که از زمان نامزدی لیتون برای رهبری حزب تا روز مرگ وی، خود در ماه عسل در انگلیس بسر میبرد، به خاطر مرگ جک به کانادا برگشته و آهنگ «هاله لویا « را با احساس تمام خواند. چند خطی از انجیل ، تورات و یک آیه از قرآن (توسط زنی مسلمان) خوانده شد. آهنگ «برپا خیز» را لورین سیگاتو با گروه خواند و ازهمه خواست که بلند شوند و دست بزنند. وی گفت این چیزی بود که اگر جک زنده بود انجام می داد. همه حضار در سالن و جمعیت حاضر در بیرون ، با احساس هم صدایی کردند. سرود «متحد شویم» (Get Together) را گروه کر کلیسیای مترو پولیتین تورنتو اجرا کردند. ویدئویی از جک لیتون در دوران مختلف زندگی سیاسی و خانوادگی اش پخش شد که ارتباط نزدیکی با بیننده بر قرار می کرد. در این ویدیو بیشتر صحنه هایی از پرچم کانادا جلب توجه میکرد تا نشان ان دی پی که نشانه دقت، حساسیت و تمرکز بر وحدت بود. استفان لویس (نماینده سابق کانادا در سازمام ملل) و که نخست وزیر و همسرش در حال پاک کردن اشکهایشان بودند. استفان لوئیس گفت که کانادا کشور خوبی است ولی برای بهتر شدن آن همه باید تلاش کنیم تا کسی جا نماند. کشیش هاکزنیز در سخنانش اشاره کرد که لیتون رفت، ولی در آخرین لحظات عمرش از وی خواسته است که از جانب وی از کسانی که باعث آزارشان شده، معذرت خواهی کند. گفته است که سال دیگر در شب کریسمس درکنار پدرم خواهم بود مانند دوران نوجوانی ام و نظاره گر جشن شما خواهم بود. کشیش گفت گچ های دیوار و زمین پاک خواهند شد، و گریه ها تمام خواهند شد، ولی بعد باید از خود بپرسیم که در برابر خواست جک برای کانادای بهتر چه کاری انجام داده ایم زیرا جک وظیفه خودش را انجام داده است. سارا و مایکل از پدر گفتند و علاقه او به نوه دختری اش بیاتریس، و اینکه علیرغم مشغله فراوان پدرشان برای آنها وقت می گذاشته است حتی اگر دیر وقت آمده بود وصبح هم جلسه داشت. کشیش از همه خواست تا خارج شدن تابوت از سالن خارج نشوند وگارد احترام، تابوت را به ماشین حمل جنازه منتقل کرد و خانواده لیتون آخرین نگاه خود را در مقابل انظار عمومی بدرقه تابوت پدر کردند. خاکستر لیتون، بر روی شهرهودسون (کبک) محل زندگی او در دوران کودکی، بخشی بر تورنتو آیلند (محل ازدواجش با اولیویا چا) و بخشی در منطقه برادویو دنفورت (محل حوزه انتخابیه اش ) پخش خواهد شد. جمع اضداد در سیاست کانادا بر خلاف ایران، سیاستمداران علیرغم اختلافات جدی در نظریات ودیدگاهشان در دنیای سیاست، احترام به دموکراسی و دوست بودن بیرون از دیدگاه حزبی را دنبال و تمرین می کنند. هر چند که حضور سنگین رسانه ها و مردم، بسیاری از سیاستمداران را مجبور به حضور در این مراسم می کرد ولی تم وحدت، مخصوصا آخرين نامه جک لیتون که استفان لوییس آنرا مانیفست سوسیال دمکراسی برای کانادای بهتر خواند جو همدلی را بوجود آورده بود. حداقل در 2 مورد همه حضار منجمله نخست وزیر برای تشویق لوئیس که خود از اعضای باسابقه حزب ان دی پی میباشد از جا برخاستند. دالتون مک گینتی لیبرال درکنار راب فورد محافظه کار شهردار تورنتو قرار داشت که بر سر بودجه ایجاد خط متروی جدید شپرد با دولت لیبرال استان اختلاف جدی دارند. باب ری رهبر سابق حزب ان دی پی انتاریو و رهبر موقت حزب لیبرال فدرال، میانه خوبی با جک لیتون نداشتند زیرا جک لیتون در مصاحبه اش در سال 2008 در پاسخ سوال اینجانب درمورد باب ری گفت که او از حزب ان دی پی اخراج شده است در حالیکه باب ری به من گفته بود که خودش استعفا کرده است. جیل دوسپ رهبر سابق حزب بلاک کبه کوا که به شدت از ان دی پی در کبک، در انتخابات شکست خورد و نه تنها خودش انتخاب نشد بلکه حزب وی تنها 4 نماینده به مجلس فرستاد نیز در میان جمع حاضر در سالن بود. باب ری و مایکل ایگناتیف هرچند همدیگر را در جلوی خبر نگاران بغل کردند ولی باب ری عدم حمایت ایگناتیف در رهبری حزب لیبرال در سال 2006 که منجر به پیروزی استفان دیان و شکست باب ری که ازحمایت بیشتری برخوردار بود را فراموش نکرده است. همچنین عدم برگزاری انتخابات برای برگزیدن رهبری حزب در 2008 که باب ری شانس رهبری اش توسط 80 نفر خبرگان حزب با انتخاب ایگناتیف برباد رفت. حضور استفان دیان را نیز باید به این جمع افزود. از سوی دیگر شکست سنگین حزب لیبرال تحت رهبری ایگناتیف توسط جک لیتون که حزب را دچار بحران جدی کرده است، به این زودی ها بدست فراموش سپرده نخواهد شد. حضور هارپر و محافظه کاران طرفدار اقتصاد آزاد، که با اقتصاد شبه سوسیالیستهای اروپایی جک لیتون در تقابل جدی بود. همچنین حضور وزیران دادگستری و خارجه و محیط زیست که دیدگاهشان با جک لیتون و ا ن دی پی کاملا مخالف است، همه گواه بر احترام به دموکراسی از جانب همگان بود. حضور دیوید میلر شهردار سابق که قبلا خود از ان دی پی بود ولی بعدا در اواسط دور دوم ، از ان دی پی جدا شده و به سمت لیبرال ها گرایش پیدا کرد و باز هارگرو رهبر سابق بزرگترین اتحادیه کارگری کانادا (سی ای دبلیو)، بزرگترین منبع مالی ان دی پی در سالهای گذشته، که بدلیل اختلاف با جک لیتون از وی جدا شدند و به لیبرال ها پیوستند نیز گواه براحترام به وی و دموکراسی بود. رهبر جدید سی ای دبلیو(کن لورنزا) را در میان جمعیت و در لیست مدعوین ندیدم. البته در پیام تسلیت خود، لورنزا از لیتون به عنوان یک حامی برابری و ضد فقر و نیز رهبری با ایده های وحدت گرایانه یاد می کند. البته پگی نش نماینده منطقه «های پارک تورنتو» از بستگان نزدیک باز هارگرو و از معاونین سی ای دبلیو در جمع حضور داشت. از غایبین باید از ژیان قمیشی نام برد که به علت مسافرت در تورنتو نبود. آینده ان دی پی بعد از لیتون جک لیتون سیاستمداری بود که تا انتخابات 2011 می دانست امکان تشکیل یک دولت اکثریتی را در اتاوا نخواهد داشت و به همین دلیل سعی می کرد که یک اپوزیسیون قوی و عمل گرا باشد تا بتواند امتیازاتی را براي اقشار آسیب پذیر مانند شهروندان ارشد و کم درآمدهای جامعه که بسیاری از اقلیت های مهاجر در آن جا دارند بدست بیاورد. روز 19 سپتامبر، مجلس کار خود را شروع خواهد کرد وجای خالی لیتون با گل پر خواهد شد. شاید درچند روز اول هم، اوضاع بخوبی پیش برود ولی در دنیای سیاست دیگران رقیب هستند و حمله بهترین دفاع میباشد. باید از فرصت ها برای تضعیف آنها و تقویت نیروی خودی استفاده کرد. تا هفته قبل این باب ری بود که بیشترین حمله را به لیتون و ان دی پی بخاطرمعرفی نیکول ترمن که مدتی را عضو حزب استقلال طلب بوده است انجام داده بود. نماینده جدید حوزه خالی انتخابیه جک لیتون، برادویو – دنفورت که پایگاه اجتماعی لیبرال ها و ان دی پی ها بوده است سوالات زیادی را پاسخ خواهد داد. آیا هارپر نیازی به اعلام روزی برای انتخابات میان دوره ای ابراز خواهد کرد؟ زیرا محافظه کاران در اکثریت هستند و نیازی به کرسی جدید ندارند. ولی ان دی پی و لیبرال ها هر کدام برای غلبه بر بحران رهبری خود نیاز به برنده شدن در این حوزه دارند. آیا هارپر با تعیین روز انتخابات به اختلافات میان این دو اپوزیسیون دامن خواهد زد؟ باخت برای هردو حزب بسیار مخرب خواهد بود. دیوید مک کرین متخصص ان دی پی از دانشگاه ساسکاچوان می گوید، ان دی پی ها به آینده خود مطمئن بودند زیرا در انتخابات بعدی جک لیتون رو در روی هارپر می ایستاد. دان آزولای پروفسور تاریخ دانشگاه مک مستر که تاریخچه اولیه ان دی پی را مطالعه کرده است می گوید قبلا هم چنین اتقاقی افتاده بود . زمانی که تامی داگلاس (پدر اوهیپ، سیستم بهداشت همگانی کانادا) حزب را در 1971 ترک کرد، اما دیوید لویس به عنوان رهبر انتخاب شد زمان مناسبی که سن کانادایی ها جوانتر شده بود، رهبر جوان و با انرژی توانست حزب را جمع و جور کند. وقتی لویس رفت اد برادبنت رهبری را بدست گرفت و اکنون هم باید دید رهبری جدید چقدر امکان تکرار شانس تاریخی را دارد. همچنین باید دید که رهبری جدید چگونه جناحهای مختلف حزبی و صداهای قوی نمایندگان این جناحها را که می خواهند حزب را به بیراهه ببرند متحد خواهد کرد. از سویی لورنزا رئیس اتحادیه کارگری سی ای دبلیو می گوید ما با رهبری آینده ان دی پی همکاری خواهیم کرد. انتخابات انتاریو و مانی توبا (دولت ان دی پی) و ساسکاچوان (دولت ان دی پی) تاثیر جک لیتون، حضور و فقدان وی را بخوبی روشن خواهد کرد. براد لوینگی دبیر اصلی حزب می گوید در 13 تا 15 سپتامبر جلسه ای در کبک بر گزار خواهد شد تا استراتژی نهایی خود در مجلس را مشخص کند. دراین جلسه ، مقدمات انتخابات رهبری ان دی پی هم مورد بحث خواهد بود. فعلا برایان تاپ، رئیس حزب و توماس مال کایر، مسئول استان کبک، نام های مطرح برای جانشینی لیتون هستنند در روزهای آینده، تعداد بیشتری نام بیرون خواهد آمد. سوالی که پاسخ آن مشخص نیست و مردم در انتخابات به آن جواب می دهند این است که آیا حزب به آن قدرت و ساختار اجتماعی رسیده است که با از دست دادن رهبری که حزب را متحول و به پیروزی رسانده است و همه حزب بر روی آن رهبر بنا شده است، در اندازه های فعلی ادامه حیات بدهد یا به دوران 13 کرسی قبل از لیتون 2004 باز خواهد گشت. مسلما نقش اقتصادی محافظه کاران در 4 سال آینده و نقش لیبرال ها در بازسازی حزب و رفع بحران آن و بازگشت به اصول اولیه حزب، در این معادله سیاسی که یک طرف آن را رای دهنده گان تشکیل می دهند ، بی تاثیر نخواهد بود. امروز مطالبی در مورد جانشینی اولیویا چا ، به عنوان رهبری حزب ،مطرح شد ه است ، کارشناسان معتقدند که اگر این اتفا ق در امریکا افتاده بود از نظر اجتماعی و فرهنگ سیاسی ، چنین پدیده ای جا افتاده است و لی در کانادا ، چنین پدیده ای اجرایی نیست . بنظر من ، هر چند که استواری و همراهی اولیویا چا با جک لیتون وی را د رسراسر کانادا مشهور کرده است ولی ، برای رهبری حزب در کانادا ، هنوز یک چهره اقلیت ، ممکن نبود ه است . هر چند ان دی پی ، تمایلات زیادی در دفاع از حقوق اقلیت ها دارد و کاندیداهای اقلیت زیادی دارد ولی همچنان بدنه اصلی و رهبری در دست ، سفید پوستان انگلیسی تبار هست . عدم دانستن زبان فرانسه برای رهبر هر حزبی یک باید هست که اولیویا به آن تسلط ندارد . با توجه به نقش مهم کبک در پیروزی ان دی پی ، امکان اینکه کسی غیر آشنا به کبک در راس حزب ، بسرعت ، نیروهای جوان کم تجربه و یا بی تجربه نماینده مجلس از کبک ، وحدت داخلی حزب را دچار تزلزل می کند ، امری که می تواند دستاوردهای لیتون را در این دوره به باد دهد. در هر حال اولیویا چا به عنوان یک سمبل وحدت حزب ، همیشه مطرح خواهد بود و جایگاه وی نیز در مجلس تا زمانی که خودش بخواهد تضمین شده است.     پل مارتین   راب و داگ فورد -شهردار تورنتو      کریتین گفت چندین سال پیش هم در محلی با کلینتون ، از روی نرده ها پریدیم و من زودتر از کلینتون با اینکه وی از من 13 سال جوانتر هست ، پریدم . کلینتون پرسید چطوری این کار را کردی ؟ گفتم در کالج تمرین کرده بودم. از وی در مورد جک لیتون ومسایل سیاسی پرسیده شد که کریتین گفت امروز جای طرح مسائل سیاسی نیست .   مردم |
یادداشتهای من از کانادا و کامیونیتی ایرانی کانادایی در زمینه های اجتماعی و سیاسی -
پنجشنبه، شهریور ۱۰، ۱۳۹۰
اشک ها و لبخند ها درتشییع جنازه جک لیتون - اینده ان دی پی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر