سال 2012 چشم انداز چالش های جدی اتحادیه ها و کارفرمایان در کانادا
سعید سلطانپور
در حالی وارد سال 2012 شده ایم که انتاریو با هشدار از طر ف سازمان اعتباری «مودی» 1 در مورد تنزل رتبه انتاریو روبرو شده است. مودی نسبت به عدم رسیدن به اهداف پیش بینی شده توسط دولت لیبرال انتاریو که با بزرگترین بدهی تاریخ انتاریو بهمبلغ 190 میلیارد دلار روبرو است، ابراز نگرانی کرده است. کاهش اعتبار بانکی می تواند فشار زیادی به مردم انتاریو وارد کند. « اگر نیم درصد به بهره بانکی وامهای انتاریو توسط موسسات اعتباری اضافه شود مبلغ 190 میلیارد به رقمی برابر یک تریلیارد دلار افزایش خواهد یافت. « توماس والکوم – ستون نویس تورنتو استار- در 16 دسامبر می نویسد…
بر خلاف اوایل دهه 90 و نخست وزیری باب ری که درآن دوران رهبر حزب ان . دی .پی بود نباید از بخش عمومی بودجه ای را قطع کرد. (همان منبع ) در اوایل دهه 90 کانادا با بحران اقتصادی شدیدی روبرو بود . اقدامات باب ری برای کسری بودجه ، مانند کاهش اجباری چند روز دستمزد ( موسوم به روزهای صورتی)، منجر به نارضایتی اتحادیه های کارمندی که از عواملی اصلی به قدرت رسیدن ان دی پی بودند، شد. اختلاف عمیق بین اتحادیه ها و باب ری، به پیروزی قاطع مایک هریس، نخست وزیر محافظه کار که با شعار به میدان آمده بود، کمک کرد. دانکن وزیر اقتصاد انتاریو می گوید ما باید در جهت تعادل بودجه در سال 2017 حرکت کنیم در حالیکه از بخش بهداشت و آموزش و پرورش مراقبت می کنیم. (2) این در حالی است که دانکن و مک گینتی در مورد کم کردن مالیات شرکتهای بزرگ از 11.5درصد به 10درصد که خواست حزب محافظه کار است ، اطمینان دادند ولی زمان آنرا مشخص نکردند. 3
بهداشت
طرح جدید دولت محافظه کار استفن هارپردر 20 دسامبر در مورد افزایش 6 درصدی انتقال بودجه فدرال به بهداشت استانها تا سال 2017و کاهش آن بعد از سال 2017، که با سورپرایز و اعتراض چند تن از نخست وزیران استانها منجمله انتاریو روبرو شده است ، (4)
دانکن اعلام کرد که این طرح در ارایه خدمات بهداشتی انتاریو تاثیر منفی خواهد گذاشت . دولت لیبرال انتاریو قصد دارد 3درصد بر روی بودجه بهداشت که سالانه رقمی برابر 47 میلیارد دلار است محدودیت بگذارد. آنها از سقف 1 درصد برای آموزش و پرورش که بودجه سالانه آن در سال2009، نزدیک به 16 میلیارد دلار بوده است ، در نظر گرفته اند تا کسری بودجه 16 میلیارددلاری سال 2011 را جبران کنند. ( همان منبع ). اندریا هوروث رهبر ان دی پی می گوید این احمقانه است که از دولت فدرال برای محدودیت سقف افزایش انتقادکرد ولی در انتاریو همین کار را انجام بدهند. (همان منبع ) بودجه انتاریو سالانه 124 میلیارد دلار است.
طرح جدید دولت محافظه کار استفن هارپردر 20 دسامبر در مورد افزایش 6 درصدی انتقال بودجه فدرال به بهداشت استانها تا سال 2017و کاهش آن بعد از سال 2017، که با سورپرایز و اعتراض چند تن از نخست وزیران استانها منجمله انتاریو روبرو شده است ، (4)
دانکن اعلام کرد که این طرح در ارایه خدمات بهداشتی انتاریو تاثیر منفی خواهد گذاشت . دولت لیبرال انتاریو قصد دارد 3درصد بر روی بودجه بهداشت که سالانه رقمی برابر 47 میلیارد دلار است محدودیت بگذارد. آنها از سقف 1 درصد برای آموزش و پرورش که بودجه سالانه آن در سال2009، نزدیک به 16 میلیارد دلار بوده است ، در نظر گرفته اند تا کسری بودجه 16 میلیارددلاری سال 2011 را جبران کنند. ( همان منبع ). اندریا هوروث رهبر ان دی پی می گوید این احمقانه است که از دولت فدرال برای محدودیت سقف افزایش انتقادکرد ولی در انتاریو همین کار را انجام بدهند. (همان منبع ) بودجه انتاریو سالانه 124 میلیارد دلار است.
زمینه های اقتصادی و سیاسی چالش های نیروی کار و دولت و بخش خصوصی
با توجه به بحران اقتصادی در دنیا ، وضعیت نه چندان خوب اقتصادی اتحادیه اروپا، ورشکستگی یونان ، مشکلات اقتصادی ایتالیا و اسپانیا ، ادامه اوضاع بد اقتصادی امریکا بزرگترین همسایه وشریک تجاری کانادا، فشار زیادی بر اقتصاد کانادا ومردم آن واردکرده است.
سرمایه گذاری های کلان آمریکا و اروپایی ها در چین ، شرایط غیر اتحادیه ای کارگران در چین و نیروی کار ارزان ، واردات بی رویه از چین و عدم حمایت از تولید کنندگان داخلی توسط دولت ، که از اصول بازار آزاد است ، باعث شده است که بسیاری از نیروی کار در کانادا و انتاریو از کاربیکار بشوند . به عنوان مثال ، استان انتاریو در نوامبر 2011 تعداد 75400 شغل را ازدست داد در حالیکه 36000 کار نیمه وقت ایجادشده است که خبر بدی برای اقتصاد و مردم انتاریو بود.
نظریه اقتصادی دولت هارپر و تجربه عینی آمریکا
آقای هارپر که خودش ازهواداران مکتب اقتصادی بازاربدون مالیات است ، با بدست آوردن اکثریت در مجلس به تلاش برای کاهش مالیات شرکتهای بزرگ که سودهای کلانی بدست می آورند ، ادامه داده است. این در حالی است که عملکرد همسایه جنوبی و قدرتمند اقتصادی جهان ، یعنی آمریکا ، در بحران اقتصادی عمیقی فرورفته است که عملکرد سیاست های بازار آزاد ریگان و بازگذاشتن دست شرکتهای چند میلیارد دلاری بدون کمترین نظارت دولتی ، بوده است.
جنبش اعتراضی وال استریت که نزدیک به دو ماه است ، آمریکا و یک ماهی بود که چند شهر بزرگ کانادا را در بر گرفته است ، واکنش طبیعی هزاران شهروند این دوکشور بود که به ظلمهای اقتصادی توسط شرکتهای چند میلیارد دلاری بر 99 درصد مردم این کشور ها اعتراض کردند.
هر چند این جنبش هنوز نتوانسته است دستاورد عینی در برقراری عدالت اقتصادی داشته باشد ولی بدون شک دستاورد سیاسی داشته است . این دستاورد به چالش کشیدن مدعیان برتری سرمایه داری آزاد بدون هیچ کنترل دولتی توسط بسیاری از معترضان از اقشار مختلف مردم بود .
برخوردهای خشن پلیس امریکا ، نشان داد که نظم سیاسی در کنترل همان 1درصد سرمایه های چند میلیارد دلاری است که حاضر نیستند بخشی از سودهای نجومی خودرا برای هموطنان خوددر آمریکا سرمایه گذاری وایجاد کار کنند. بسیاری از این سودها در بازاربورس بدست می آید و در موسسات مالی که کار تولیدی ندارند.
دولت آقای هارپر و اعتراضات صنفی
در همین راستا است که دولت آقای هارپر بدون پروا در یک حرکت کم سابقه دراعتصاب های کارکنان پست سراسری کانادا با48000 کارمند بر سرحقوق مداخله کرد. مرحوم جک لیتون وان دی پی با اعتراض قانونی شبانه روزی در مجلس تنها توانستند چند روز لایحه بازگشت به کار اداره پست را به تعویق بیندازند. این لایحه در روزیک شنبه 24 ژوئن به تصویب رسید.
در 19 سپتامبر 2011 هم دولت آقای هارپر اتحادیه مهمانداران و خدمات پروازی ایرکانادا با 6800 عضو را تهدید به مداخله و تصویب لایحه برگشت به سرکار کرد.
در جریان کمک مالی چند میلیارددلاری برای جلوگیری از ورشکستگی سه کمپانی بزرگ اتوموبیل سازی آمریکایی فورد – جنرال موتورز و دوج کرایسلردر 2010 ، هم در امریکا و هم در انتاریو ، که 4 میلیارد دلار به طور مشترک توسط دولت آقای هارپر و دولت مک گینتی پرداخت شد ، کارکنان عضو اتحادیه ها زیر فشار مدیران ، مجبور به قبول کاهش دستمزدها برای رقابت شدند. این کمپانی ها وام خود را قبل از سررسید در امریکا پرداخت کردند تا مجبور نشوند به دولت اوباما برای پرداخت پاداش های میلیونی به مدیر و اعضای هیت مدیره پاسخگویی کنند.
لارن سفتون مک دول استاد تاریخ و روابط کارگری در تورنتو می گوید که اتحادیه های زیر فشار شديد از طرف شرکتها برای کاهش قیمت تمام شده و نیز دولت برای کاهش دستمزد و بازنشستگی هستند . آنها در حقیقت در حال دفاع هستند و شرکتها به طور محسوسی ، بر آنها فشار می آورند. (5)
اعتصاب و ممنوع کردن کارگران
در اولین روزهای سال نو 2012 ، شرکت چند ملیتی ریو تینتو - الکون بزرگترین شرکت آلومینوم سازی اقدام به بستن کارخانه برای جلوگیری از ورود 800 کارگری شد که قراردادشان در 31 دسامبر 2011 پایان می یافت . این کارخانه در کبک قراردارد . شرکت ریو تینتو یک شرکت انگلیسی استرالیایی است.
کارخانه لکوموتیوسازی کاترپیلار در لندن انتاریو، روز اول ژانویه 450 کارگر را از ورود به کارخانه ممنوع کرد .تیم کاری – نماینده سی ای دبلیو می گوید : کاترپیلار که این کارخانه را سال 2010 خریده است می خواهد دستمزد کارگران را از 34 دلار به 16.50 دلار کاهش دهد.
شواهدی نشان می دهد که کاتر پیلار می خواهد این کارخانه را به ایندیانا منتقل کند و از شعار کالای آمریکایی بخر پیروی کند.
قرارداد بیش از 28 هزار کارمند شهرداری تورنتو در روز 31 دسامبر 2011 به پایان رسیده است . گزارشهای منتشر شده حکایت از عدم رسیدن به توافق در ماه دسامبر داشته است بطوری که داگ هالیدی معاون شهردار و مسول مذاکرات از اینکه اتحادیه به رسانه ها بیانیه داده بود ، اظهار ناخرسندی کرد ( 6). شایعاتی در مورد ممنوع شدن این افراد در ماه ژانویه توسط شهردار محافظه کار – راب فورد- که سال گذشته با 60 درصد آرا انتخاب شده است ، و قول به تعدیل نیروی کار و بودجه شهرداری را داده بود در رسانه ها مطرح شده است .
شهرداری تورنتو 800میلیون کسری بودجه دارد و برای توازن بودجه بایستی از مخارج کاسته شود .
هزینه دستمزد کارکنان شهرداری تورنتو بالغ بر یک میلیارد ونیم میلیون دلار است.
اعضای اتحادیه و غیر اتحادیه
اختلاف بین کارگران و کارمندان عضو اتحادیه و غیر اتحایه ، یکی از موانع بزرگ در راه حمایت همه جانبه تر عمومی در بدست آوردن حقوق کارگران است . به عنوان مثال ، دستمزد و مزایای کارگران فورد و یا جی ام از بسیاری از مدیران اقلیت های قومی در کارخانجات دیگر بیشتر است چه برسد به نیروی کاردر بخش های خصوصی مانند تیم هورتن –کاندین تایر –فست فودها – بخش ساخت و سازهای سا ختمانی که تعداد قابل ملاحظه ای از اقلیتها منجمله جامعه ایرانی درآن برای گذران زندگی و یا پرداخت هزینه تحصیلی در آن به کار مشغول هستند.
اختلاف بین کارگران و کارمندان عضو اتحادیه و غیر اتحایه ، یکی از موانع بزرگ در راه حمایت همه جانبه تر عمومی در بدست آوردن حقوق کارگران است . به عنوان مثال ، دستمزد و مزایای کارگران فورد و یا جی ام از بسیاری از مدیران اقلیت های قومی در کارخانجات دیگر بیشتر است چه برسد به نیروی کاردر بخش های خصوصی مانند تیم هورتن –کاندین تایر –فست فودها – بخش ساخت و سازهای سا ختمانی که تعداد قابل ملاحظه ای از اقلیتها منجمله جامعه ایرانی درآن برای گذران زندگی و یا پرداخت هزینه تحصیلی در آن به کار مشغول هستند.
این عدم ارتباط با دیگر اتحادیه ها ی کارگری و کارمندی از یک سو با اقشار مختلف مردم ، عدم اطلاع رسانی به اقلیتهای قومی کانادا که دولت و کارفرمایان از آن بخوبی آگاه هستتند باعث می شود که قدرت چانه زنی آنها برای بستن قراردادهای جدید با توجه به حاکمیت سیاسی محافظه کاران در اتاوا و بحران اقتصادی کانادا ، کم شود .
نمونه اخیر ان هم واردشدن در دهمین هفته اعتصاب رانندگان اتوبوسرانی منطقه یورک ( انتاریو ) که 17 ایرانی تبار درآن مشغول کارهستند ( گزارش کامل آن در سلام تورنتو 22 دسامبر منتشرشد ) . این اعتصاب که اثرات منفی بر رو ی 40 هزار استفاده کنند ه روزانه از این سرویس که شامل صدها ایرانی تبار دانشجو و شاغل می شود داشته است . متاسفانه مقامات منطقه یورک چشمشان را بر روی این واقعیت و مشکلات شهروندان بسته اند . اینطور بنظر می آید که خود شهرداران و اعضای انجمن شهر از این سرویسها استفاده نکرده و ضرروت آن را در زندگی روزمره شهروندان یورک که محل زندگی بسیاری از ایرانی تبارها میباشد، نمی دانند
نمونه اخیر ان هم واردشدن در دهمین هفته اعتصاب رانندگان اتوبوسرانی منطقه یورک ( انتاریو ) که 17 ایرانی تبار درآن مشغول کارهستند ( گزارش کامل آن در سلام تورنتو 22 دسامبر منتشرشد ) . این اعتصاب که اثرات منفی بر رو ی 40 هزار استفاده کنند ه روزانه از این سرویس که شامل صدها ایرانی تبار دانشجو و شاغل می شود داشته است . متاسفانه مقامات منطقه یورک چشمشان را بر روی این واقعیت و مشکلات شهروندان بسته اند . اینطور بنظر می آید که خود شهرداران و اعضای انجمن شهر از این سرویسها استفاده نکرده و ضرروت آن را در زندگی روزمره شهروندان یورک که محل زندگی بسیاری از ایرانی تبارها میباشد، نمی دانند
تعمیق اختلاف اجتماعی و طبقاتی در کانادا
.
عمیق شدن فاصله های طبقاتی کشورهایی که طبقات متوسط جامعه درآن زیاد باشد، جوامع سالمتری هستند. عدم توزیع عادلانه سودها ، باعث می شود که طبقات متوسط کاهش یافته و به سمت پایین تر رانده شوند .
در حالی که نیروی کار ( کارگران و کارمندان ) برای افزایش چند درصد حقوق متناسب با نرخ تورم ، با چالش های جدی روبرو هستند روز دوشنبه در گزارشات آمده بود که 100 مدیرعامل شرکتهای کانادایی ، در سال 2011 رقمی برابر8.2 میلیون دلار حقوق و پاداش دریافت کرده اند . این رقم 27 درصد افزایش نشان می دهد (7) این د رحالی است که یک کانادایی بطور متوسط 44386 دلار درآمد داشته است که 1.1 درصد افزایش داشته است . باب ری رهبر موقت لیبرال ها در دسامبر گفت 8 میلیون کانادایی گزارش مالیاتی نمی‌دهند، که نشان از در آمد کم آنها دارد . البته باید در نظر گرفت که برخی از صاحبان مشاغل آزاد که نقد داد و ستد و یاکار می کنند در این طبقه قرار می گیرند . ( البته هیچ آماررسمی در دست نیست ) .کسانی که با حداقل مزد کار می کنند در سال 2010 رقمی برابر 19798 $ دستمزد دریافت کرده اند . (همان منبع ) .عمیق شدن فاصله های طبقاتی کشورهایی که طبقات متوسط جامعه درآن زیاد باشد، جوامع سالمتری هستند. عدم توزیع عادلانه سودها ، باعث می شود که طبقات متوسط کاهش یافته و به سمت پایین تر رانده شوند .
یکی از دلایلی که اختلاف طبقاتی هنوز درکانادا مانند آمریکا به چشم نمی خورد را باید در وجود بهداشت رایگان دانست که هزینه قابل توجهی از بودجه دولتها و مالیات مردم را در بر می گیرد ، دانست.
همین دو هفته گذشته بود که درپی تحقیق تورنتو استار در مورد شرکت آمبولانس هوایی انتاریو بنام ( اورنج ) که از سال 2005 از اعلام حقوق مدیران خود خودداری می کرد . حقوق های چند صد هزار دلاری می گرفته اند . دکتر کریس مازا مدیر این شرکت رقمی برای یک میلیون و چهارصد هزار دلارحقوق گرفته است . این شرکت سالانه 150 میلیون دلار از بودجه دولتی دریافت می کند .
چند تن از مدیران این شرکت ، در دوره های مدیریتی ثبت نام کرده اند که شهریه ان بالغ بر 600 هزاردلار از محل مالیا ت های مردم انتاریو بوده است . خوشبختانه دکتر مذکور استعفا کرد و وزیر بهداشت قول داد که در مورد حقوق مدیران این شرکت دقت بیشتری کند . (
8)
مسولیت فعالین ایرانی تبار
ما در انتاریو و کانادا زندگی می کنیم وباید با هوشیاری بیشتری حوادثی را که بطور مستقیم و یا غیر مستقیم در اطراف ما م گذرد و بر زندگی تک تک جامعه ایرانی در انتاریو تاثیردارد ، رصد کنیم . در حالی که باید نگران ولخرجی ها ی دولتی ها از محل مالیاتمان باشیم ولی نباید فراموش کرد که کاهش بسیاری از هزینه ها در سیستم جاری ، می تواند به کاهش خدماتی که در زندگی بسیاری از اقلیتها منجمله جامعه ایرانی کانادایی تاثیر دارد ،منجر شود .
ایرانی هایی که تجارب زیادی از مبارزات سیاسی و اجتماعی در ایران دارند ، بایستی همانگونه که دل نگران چشم انداز نه چندان روشن ، سرزمین مادری خود ایران ،هستند ، دل نگران انجایی که درآن روزانه زندگی را با همه سختی های مهاجرت ، می گذرانیم نیز باشیم . جایی که نسل بعدی ما ، فرزندانمان آنرا وطن اولشان خواهند دانست و در آن زندگی خواهند کرد . با درگیر شدن قانونمند وفعال در عرصه های سیاسی و اجتماعی تورنتو –انتاریو و کانادا ، به بهبود سطح زندگی خود، خانواده و جامعه ایرانی به همراه اقلیت های دیگر کانادایی در یک جامعه متمایز کانادا، کمک خواهیم کرد. شکی نداشته باشیم که اثرات حضو ر پررنگ ما ، اثراتش از اقیانوس ها خواهد گذشت و به میهن ما نسل اولی های مهاجرت – یعنی ایران هم خواهد رسید.
عدم حضور یعنی اجازه تصمیم گیری به دیگران برای زندگی روزانه و آینده شهر – استان و کشور دوممان کانادا
منابع :
1-Moody investor service – CBC Dec 15 -20112-CBC NOV 11-2011
3-CBC DEC 20-2011
4-CBC DEC 20 -2011
5-wall street journal- Jan 3-2011
6-Toronto Sun Jan 3-2012
7-Torotno Star Jan 2-2012
8-Toronto Star Dec 15-2011
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر