انقلاب غیر قابل پیش بینی در ایران»: مصاحبه رادیو فردا با چارلز کارزمن، نویسنده کتاب چارلز کارزمن استاد جامعه شناسی دانشگاه کارولینای شمالی درآمریکا کتابی نوشته است با عنوان «انقلاب غیر قابل پیش بینی در ایران» آقای کارزمن در امر تحلیل جامعه شناسی انقلاب ایران باشمار زیادی از ایرانیان گفتگو کرده و زبان فارسی را هم فراگرفته است. پروفسور کارزمن در مصاحبه با رادیو فردا می گوید: به نظر من کودتا علیه مصدق به طور قطع عاملی مهم در تاریخ ایران است. چارلز کارزمن می گوید برای جنبشهائی که گسستی هستند با روال عادی روزمره هیچ توضیحی ممکن نیست. وی می گوید انقلابها غیر قابل پیش بینی اند. در ذات خود این طورند. در سال 1356 هم انقلاب در ایران قابل پیش بینی نبود. امير آرمين (rm) صدا (wma) صدا [ 6:02 mins ]
چارلز کارزمن استاد جامعه شناسی دانشگاه کارولینای شمالی درآمریکا کتابی نوشته است با عنوان «انقلاب غیر قابل پیش بینی در ایران». پروفسور کارزمن در امر تحلیل جامعه شناسی انقلاب ایران باشمار زیادی از ایرانیان گفتگو کرده و زبان فارسی را هم فراگرفته است. در کتاب، ضمن رد عاملهای پنج گانه ای که برای انقلاب سال 1357 برشمرده می شود، می گوید عاملهای سیاسی، اقتصادی، دینی، فرهنگی و سازمانی –هیچکدام نمی توانند انقلاب را توضیح بدهند بنا براین باید به ضد توضیح برای روشن ساختن آن متوسل شد. امیر آرمین از پروفسور کارزمن می پرسد آیا بحران مشروعیت نظام پادشاهی که از کودتای 28 مرداد دامنگیر رژیم بوده را نمی توان در توضیح انقلاب به کار گرفت؟
چارلز کارزمن: به نظر من کودتا علیه مصدق به طور قطع عاملی مهم در تاریخ ایران است اما مساله مشروعیت نداشتن رژیم شاه طی سالهای سال امری ناشناخته بود و کسی هم سالها از آن به عنوان عامل انقلاب سال 1357 نام نبرده بود. برای نمونه، روحانیان سالهای سال از شاه حمایت می کردند. اکثریتی از روحانیان بلندپایه درآستانه انقلاب طرفدار اصلاحاتی اندک در نظام بودند، نه محو رژیم و نه تغییر و تحول انقلابی. در واقع فکر انقلابی در سال 1357 از سوی روحانیان به مسجدها راه یافت. روشنفکران چپ هم همین طور. آنها هم شاید حکومت شاه را نامشروع می دانستند اما دراستانه انقلاب در سالهای 1356 و 1357 نیروهای چپ تارومار شده بودند و به دلیل سرکوب از سوی شاه ابدا قادر نبودند در فعالیت انقلابی درگیر شوند. آنها عملا وقتی انقلاب پیروز شد و توده ها به خیابانها آمدند به انقلاب پیوستند. ودر هر حال نامشروع بودن حکومت شاه را نمی توان علتی برای معلول انقلاب اقامه کرد.
امیر آرمین (رادیو فردا): در پاسخ به این پرسش که در کتاب از ضد توضیح برای انقلاب ایران سخن رفته ، آیا خود این یک توضیح نمی شود، دکتر کارزمن می گوید:
چارلز کارزمن: حرف من این است که برای جنبشهائی که گسستی هستند با روال عادی روزمره هیچ توضیحی ممکن نیست. وقتی مردم در خیابانها، محل کار یا حتی در خانه هاشان رفتاری را می بینند که انتظار ندارند، سردرگم می شوند، به هم نگاه می کنند. مدام یکدیگر را ارزیابی می کنند تا بتوانند حدس بزنند باد از کدام سو می وزد. این حد از بی یقینی، توضیح علت و معلولی می طلبد. عاملهای مهم ماه پیش یا سال پیش حالا دیگر اهمیت ندارند. وقتی می بینند رفیقان، دوستان وهمسایگان به روند انقلاب پیوسته اند، همه محاسبه ها در باره زندگی روز مره و همه احتیاط کاریها از میان می رود. همه به فراگرد انقلاب می پیوندند.
ا.آ: می پرسم حضور انبوه مردم در خیابانها تنها وقتی حاصل شد که متوجه شدند ارتش سر سرکوب ندارد. پروفسور کارزمن می گوید:
چارلز کارزمن: بله. در راه پیمائی های بزرگ که مردم حضور داشتند من با گفتگوهائی که با افراد داشتم و نیز از راه استفاده از تاریخ شفاهی، خاطره نویسی ها و تحلیلهای رسانه های وقت در یافته ام که مردم به این دلیل به تظاهرات می پیوستند که ترسی از سرکوب نداشتند. می دانستند ارتش و نیروها ی امنیتی شاه کاری به کارشان ندارند.اما در تظاهرات کم دامنه تر سرکوب ادامه داشت و در سال 1357 ماه به ماه بر شمار قربانیان، کسانی که توسط نیروهای امنیتی سرکوب می شدند بشدت افزایش می یافت.
ا.آ: می پرسم نام کتاب را انقلابی غیر قابل پیش بینی گذاشته اید.
چارلز کارزمن: باید بگویم انقلابها غیر قابل پیش بینی اند. در ذات خود این طورند. در سال 1356 هم انقلاب در ایران قابل پیش بینی نبود. تنها معدودی انگشت شمار انقلاب را در چشم انداز می دیدند و آنها هم در چشم اکثریت مردم دیوانه تلقی می شدند. امروز هم همینطور. نمی دانیم ایران یا هرکشور دیگری در آستانه انقلاب هست یانه. انقلابها درست در زمانی روی می دهد که کسی انتظارشان را نمی کشد. برای رژیم کنونی هم همینطور. اغلب موقعیتهای انقلابی به انقلاب منجر نمی شود ورژیمها تا سالها بعد ازآن موقعیتها هم بی آنکه کسی بتواند حدس بزند به بقای خود ادامه می دهند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر